تحليل عوامل كلان اقتصادي مؤثر بر بيكاري در استان‌هاي ايران: با تأكيد بر اعتبارات هزينه‌اي و تملك دارايي‌هاي سرمايه‌اي

بيكاري يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي اقتصاد ايران بوده و يكي از وظايف دولت در اقتصاد سياست‌گذاري براي كاهش نرخ بيكاري است. بنابراين، هدف اصلي اين مقاله بررسي عوامل كلان اقتصادي مؤثر بر نرخ بيكاري استان‌ها، با تأكيد بر اعتبارات هزينه‌اي و تملك دارايي‌هاي سرمايه‌اي، در دوره (94-1387) با استفاده از روش داده‌هاي تركيبي پويا است. نتايج بيانگر اين است كه اعتبارات هزينه‌اي اثر مثبت و تملك دارايي‌هاي سرمايه‌اي اثر منفي و معناداري بر نرخ بيكاري در استان‌هاي كشور دارند. افزايش تملك دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولت، با ايجاد زير ساخت‌هاي اقتصادي لازم، نقش مكمل براي بخش خصوصي داشته و خود باعث كاهش نرخ بيكاري شده است. همچنين، نتايج بيانگر اثر مثبت نسبت كل مخارج دولت به توليد استاني بر بيكاري بوده است. با تفكيك بيكاري استاني به بيكاري شهري و بيكاري روستايي، اعتبارات هزينه‌اي اثر مثبت و معناداري بر بيكاري داشته، اما اثر تملك دارايي‌هاي سرمايه‌اي بر بيكاري روستايي معنادار نيست. همچنين، در دوره اجراي قانون هدفمندي يارانه‌ها نرخ بيكاري استاني افزايش يافته است.