بررسي ساختار بازار صنعت بانكداري و آثار ادغام‌هاي فرضي بر آن

در اين مطالعه با استفاده از رويكرد ساختاري و محاسبه شاخص‌هاي تمركزِ نسبت k بانك بزرگ، هرفيندال-هيرشمن و هم‌چنين معرفي معيار بهينگي تعداد بانك، به بررسي ساختار بازار بانكداري ايران پرداخته شده است. نمونه اين پژوهش شامل تمامي بانك‌هاي داخلي و دوره مورد بررسي 95-1370 است. نتايج برآورد شاخص‌هاي مذكور نشان داده است كه بازار بانكي ايران در دوره مورد بررسي، از روند كاهش تمركز و افزايش رقابت برخوردار بوده است كه اين روند در دهه 80 و پس از ورود بانك‌هاي خصوصي شدت گرفته است. در اين دوره، صنعت بانكداري ايران از وضعيت انحصاري به وضعيت رقابت ناقص تغيير ساختار داده است. هم‌چنين رقابت در بعد تسهيلات بيشتر از دو بعد ديگر دارايي و سپرده بوده است. در ادامه تأثير ادغام‌هاي فرضي دو گروه از بانك‌ها( بانك‌هاي متعلق به نيروهاي مسلح و بانك‌هاي كوچك) بر شرايط رقابتي بازار بانكداري با استفاده از شاخص تمركز هرفيندال هيرشمن و معيار بهينگي تعداد بانك سنجيده شده است كه نشان از تأثير ناچيز ادغام‌هاي مذكور بر افزايش تمركز و تأثير مثبت آن بر معيار بهينگي تعداد بانك دارد.