تأثير كارآفريني بر بهره‌وري كل عوامل توليد

ارتقاي بهره وري كل عوامل توليد يكي از اهداف اقتصادي است و شناخت عوامل مؤثر بر آن همواره از سوي اقتصاددانان مورد تأكيد بوده است. از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر ارتقاي بهره وري كل عوامل توليد، مي‌توان به كارآفريني اشاره نمود. با توجه به اهميت اين مسئله، مطالعه حاضر به ارزيابي نقش كارآفريني بر بهره وري كل عوامل توليد در سه گروه از كشورهاي منبع محور (9 كشور از جمله ايران)، كارايي محور(10كشور) و نوآوري محور (16 كشور) با استفاده از روش گشتاورهاي تعميم يافته طي دوره زماني2017-2008پرداخته است. نتايج مطالعه حاكي از تأثير مثبت و معنادار شاخص كارآفريني و هر كدام از پنج زير شاخص اصلي آن (كارآفريني نوظهور، كارآفريني نوپا، كارآفريني جديد، كارآفريني تثبيت شده و خروج از كسب و كار) بر بهره وري كل عوامل توليد در گروه كشورهاي مورد مطالعه است. ضريب شاخص كارآفريني نوظهور در كشورهاي منبع محور بزرگتر از كشورهاي كارايي محور و نوآوري محور است. همچنين تأثير باز بودن تجاري، فناوري اطلاعات و ارتباطات، آموزش و شدت سرمايه به عنوان متغيرهاي كنترلي در الگو، مورد بررسي قرار گرفت كه از اين ميان تأثير باز بودن تجاري بر بهره وري كل عوامل توليد در كشورهاي منبع محور بي معني و در كشورهاي  نوآوري محور و كارايي محور مثبت و معنادار، تأثير آموزش مثبت و معنادار، تأثير شدت سرمايه مثبت و معنادار و اثر فناوري اطلاعات و ارتباطات در گروه كشورهاي منبع محور و نوآوري محور بي معني و در گروه كشورهاي كارايي محور مثبت و معنادار است.