ارزيابي كارايي مالي واحدهاي مرغداري گوشتي شهرستان تبريز

رعايت نكردن اصول صحيح مديريتي، نداشتن برنامه مناسب مالي و عدم كنترل عمليات مالي در توليد مرغ و همچنين نوسانات قيمت نهاده‌ها موجب شده است كه واحدهاي مرغداري كشور، كارايي مالي لازم را نداشته باشند. اين مسائل موجب كاهش كارايي و عملكرد مالي واحدهاي توليدي در صنعت مرغداري شده است. نتيجتا قابليت رقابت‌پذيري محصولات اين واحدها نسبت به رقبا كاهش يافته است. در اين راستا بررسي كارايي مالي مي‌تواند يك تصوير كلي از وضعيت و عملكرد مالي اين واحدها را ارائه نموده و مديران و برنامه‌ريزان مالي را در اتخاذ تصميمات مناسب راهنمايي نمايد. بر همين اساس در مطالعه حاضر، سعي شد اين مهم در مورد واحدهاي مرغداري شهرستان تبريز كه جايگاه خاصي در تأمين پروتئين كشور و استان آذربايجان‌شرقي دارد، انجام بگيرد. جامعه آماري اين تحقيق واحدهاي مرغداري گوشتي شهرستان تبريز مي‌باشد كه به‌صورت سرشماري تحت بررسي قرار گرفت. در اين مطالعه براي ارزيابي كارايي مالي از نسبت‌هاي مالي و رهيافت تحليل پوششي داده‌ها استفاده شد. نتايج نشان دادند كه ميانگين كارايي مالي مرغداري‌ها برابر 66/63 درصد مي باشد و يك شكاف حدوداً 36 درصدي تا حصول كارايي مالي حداكثر (100 درصد) وجود دارد. صرفه جويي و استفاده منطقي از نهاده ها به خصوص نهاده هاي تغذيه اي و انرژي در كاهش هزينه واحدهاي مرغداري و افزايش سود آن‌ها تأثير مهمي خواهد داشت. همچنين ايجاد ثبات در قيمت نهاده هاي اصلي مرغداري ها مي تواند بستر مناسبي را براي برنامه ريزي منظم و ارتقاء كارايي مالي اين واحدها فراهم سازد.