تعيين مؤلفه‌هاي حكمراني در حوزه‌هاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي و محيط‌زيست در بخش كشاورزي ايران

حكمراني خوب مجموعه‌اي از هنجارها و ارزش‌هاست و اين يك عامل مهم براي توسعه كشور محسوب مي‌شود. با توجه به آن كه بخش كشاورزي نقش مهمي را در زندگي مردم دارد اما سهم آن در توسعه كاهش يافته است. در اين تحقيق ابتدا از روش فرا تركيب4 براي يافتن عوامل مهم حكمراني كشاورزي در سطح جهاني استفاده شد. از كارشناسان متخصص كشاورزي براي رتبه‌بندي متغيرها در سطح جهاني با استفاده از روش آنتروپي شانون استفاده شد. همچنين براي يافتن مؤلفه‌هاي حكمراني كشاورزي در ايران از تكنيك دلفي براي پر كردن پرسشنامه‌ها و ماتريس مقايسه دوجانبه در بين خبرگان ايراني استفاده شد و در انتها روش فازي براي وزن‌دهي و مقايسه متغيرها در سطح جهاني و ايران بكار گرفته شد. مطابق با يافته‌هاي مدل فرا تركيب متغيرهاي (سياست بين‌المللي، مشاركت گروهي و شركت‌هاي تعاوني، رعايت استانداردها) بيشترين اهميت و رتبه را دارند. در حالي‌كه، با استفاده از تجزيه و تحليل فازي متغيرهاي (اشتغال كشاورزي، مشاركت گروهي و شركت‌هاي تعاوني) بيشترين اهميت را در حوزه سياسي، اجتماعي و محيطي و متغيرهاي (افزايش توليد و بازارهاي مالي و سرمايه) بيشترين اهميت را در حوزه اقتصادي در كشاورزي ايران دارند. متغير (مشاركت گروهي و شركت‌هاي تعاوني) در هر دو روش مشترك مي‌باشد. مهم‌ترين پيشنهاد اين پژوهش آن است كه اجراي حكمراني كشاورزي بايد در آينده ادامه يابد، و با رويكردي وسيع‌تر، با استفاده از روش‌ها و مدل‌هاي ويژه، كل بخش كشاورزي را در بر گيرد. همچنين مطابق با يافته‌هاي پژوهش، مشاركت گروهي در كل فرايند تخصيص، صرف هزينه و نظارت بر منابع عمومي مي‌تواند به توليد نتايج قابل توجه عملياتي (بهبود عملكرد، معرفي اقدامات اصلاحي) و نتايج فرآيندي (تغييرات سازماني، رفتاري و ارتباطي) كمك كند.