ارزيابي كارايي توليد خرما به روش تحليل پوششي داده هاي پنجره اي (مطالعه موردي: استان خوزستان)

استان خوزستان يكي از قطب­هاي اصلي توليد خرما در ايران است. تغييرات اقليمي، افزايش دما، كاهش بارندگي، شور شدن تدريجي آب و خاك، تأثيرات منفي بسياري بر روي عملكرد و كيفيت اين محصول داشته است. به همين منظور، پژوهش حاضر به ارزيابي كارايي محصول خرما در استان خوزستان مي­پردازد. از روش­هاي ارزيابي متداول، روش تحليل پوششي داده­ها مي­باشد. يكي از اشكالات روش تحليل پوششي داده­ها در نظر نگرفتن عامل زمان در ارزيابي عملكرد است. در اين راستا، روش تحليل پوششي داده­هاي پنجره اي روشي است كه امكان محاسبه كارايي در طول زمان را فراهم مي­آورد. پژوهش حاضر، كارايي 8 توليد كننده خرما در استان خوزستان طي دوره زماني 13961389 را با استفاده از روش تحليل پوششي داده‌هاي پنجره­اي مورد ارزيابي قرار مي­دهد. بدين منظور، داده­هاي مورد نياز از دفتر طرح و برنامه جهاد كشاورزي تهيه شد كه در برگيرنده اطلاعات مربوط به سطح اراضي، آب مصرفي، كود حيواني، نيروي انساني، كود شيميايي، سموم آفات به عنوان متغيرهاي ورودي amp;nbsp; و عملكرد و سود ناخالص به عنوان متغيرهاي خروجي مي­باشد. نتايج پژوهش نشان داد هيچ كدام از توليد كننده­ها طي سال هاي 13911389 و 13961393داراي كارايي فني كامل نبودند. در فاصله زماني 13911389 كارايي توليد كننده­ها كم نوسان بوده و ميانگين كارايي هر سال توليد كننده­ها در مقايسه با دوره زماني 13961393، در سطح بسيار بالاتري قرار داشته است. بطوري‌كه در فاصله زماني 13911389، كمترين و بيشترين مقدار ميانگين كارايي هر سال به ترتيب 820.0و973.0مي­باشند. حال اينكه اين مقادير براي دوره زماني 13961393 به ترتيب 610.0 و936.0 هستند. در سال 1392 دو توليد كننده در سطح كارايي فني كامل قرار داشته اند.