بررسي همگرايي درآمدي استان هاي ايران: رويكرد داده‌هاي تابلويي

تاييد فرضيه همگرايي بين استانهاي كشور و نقش آن در حذف عدم تعادلهاي موجود بين مناطق و نيل به توازن منطقه‌اي يكي از موضوعات مهم مورد بررسي در حوزه اقتصاد كلان است .هدف اصلي مقاله حاضر بررسي فرضيه همگرايي مطلق و همگرايي شرطي درآمدي بين استانهاي ايران طي دوره زماني 89-1379 با تكيه بر داده‌هاي تابلويي است .اين موضوع به تفكيك كل استانهاي كشور، گروه ده استان با درآمد سرانه پايين، گروه ده استان با درآمد سرانه مياني و گروه ده استان با درآمد سرانه بالا مورد بررسي قرار گرفته است . نتايج حاكي از آن است كه هر دو نوع فرضيه همگرايي مطلق و همگرايي شرطي درآمدي در هر يك از گروه هاي فوق مورد تاييد قرار گرفته است. به منظور بررسي همگرايي شرطي از متغيرهاي توضيحي نظير تعداد شاغلين استان، شاخص موجودي سرمايه استان و درجه صنعتي بودن استفاده شده است٬ با اين توضيح كه متغير درجه صنعتي بودن تنها در حالت كل استانها و گروه ده استان داراي بالاترين درآمد سرانه واقعي داراي ضريب معني دار بوده است .