معرفي و ارزيابي روش سهم مكاني خاص صنعتي فلگ (SFLQ) در منطقه‌اي‌سازي جداول داده-ستانده ملي (مطالعه موردي: استان يزد 1390)

در دهه‌هاي گذشته، مطرح شدن مفهوم برنامه‌ريزي منطقه‌اي و كاربردهاي مدل داده-ستانده در اين زمينه، باعث شده است كه تهيه جداول داده-ستانده منطقه‌اي به شدت مورد توجه پژوهشگران و سياست‌گذاران حوزه‌هاي مختلف قرار گيرد. با توجه به زمان‌بر و پرهزينه بودن تهيه جداول آماري و همچنين ضعف آمارهاي منطقه‌اي در ايران، روش‌هاي غيرآماري به‌ويژه روش سهم مكاني، رايج‌ترين روش مورد استفاده براي تهيه جداول منطقه‌اي در ايران به‌حساب مي‌آيند. روش سهم مكاني و توابع مختلف آن طي سال‌هاي اخير تحول قابل ملاحظه‌اي يافته كه جديدترين مورد آن را مي‌توان معرفي تابع SFLQ دانست. هدف پژوهش حاضر اين است كه ضمن معرفي پركاربردترين توابع سهم مكاني (با تأكيد بر تابع تازه معرفي‌شده SFLQ)، روشي را جهت ارزيابي عملكرد آن‌ها در منطقه‌اي‌سازي جداول ملي (مطالعه موردي استان يزد) ارائه دهد. بر اين اساس، از جدول سال 1390 مركز پژوهش‌هاي مجلس استفاده شده و عملكرد توابع مختلف سهم مكاني فلگ مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد روش‌هاي FLQ و AFLQ بر اساس معيارهاي مختلف سنجش خطاي آماري، در تهيه جدول استان يزد داراي عملكرد تقريبا يكساني هستند. اما روش SFLQ توانسته است تا حدي عملكرد آن‌ها را بهبود دهد. روش SFLQ در محاسبه پيوندهاي پسين و پيشين بخش‌هاي اقتصادي استان نيز عملكرد متفاوتي از دو روش ديگر دارد.