به‌كارگيري الگوي قيمت گذاري پوياي بيزين افق محدود (FHBD) در تعيين دامنه تمايل به پرداخت براي منابع طبيعي منطقه اي غير بازاري؛ (مطالعه موردي: مجموعه گردشگري چاليدره مشهد)

ارزش‌گذاري كمتر از حد خدمات گردشگري منطقه اي در دنياي كنوني، منجر به تخصيص غيربهينه منابع و برنامه ريزي هاي ناصحيح مي‌شود. در اين پژوهش با محوريت مجموعه گردشگري چاليدره مشهد، از يك الگوي پوياي بيزين افق محدود (FHBD) براي تعيين دامنه تمايل به پرداخت براي منابع طبيعي منطقه اي غير بازاري استفاده شده است. بدين منظور در اين پژوهش از داده هاي پرسشنامه اي، الگوي لاجيت و پيشين هاي Gamma و Two-Point با توزيع هاي تمايل به پرداخت نمايي و نرمال استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه متوسط تمايل به پرداخت براي بهره برداري عمومي از اين مجموعه در دامنه حداقلي 12230 ريال در پيشين Gamma و دامنه حداكثري 45270 ريال، در پيشين Two-Point قرار دارد و در الگوي غيربيزين نيز، رقم تمايل به پرداخت به 10632 ريال كاهش پيدا مي كند. بنابراين به‌كارگيري الگوريتم FHBD در قيمت گذاري مي تواند راه كار مناسبي براي تعيين مبلغ آستانه اي تمايل به پرداخت براي بهره برداري از منابع طبيعي باشد.