رابطه مديريت استعداد و تمايل به ترك خدمت معلمان با نقش ميانجي دلبستگي شغلي

پژوهش حاضر باهدف بررسي رابطه بين مديريت استعداد و تمايل به ترك خدمت با نقش ميانجي دلبستگي شغلي در بين كليه دبيران دوره دوم متوسطه شهر تهران انجام‌شده است. اين تحقيق از نوع توصيفي همبستگي است و جامعه آماري شامل كليه دبيران دوره دوم متوسطه شهر تهران به تعداد 10656 نفر در سال تحصيلي 13951394 بوده است كه از بين آن‌ها 370 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي مديريت استعداد احمدي و همكاران(1391)، دلبستگي شغلي لادهل و كنجر‌(1968) و پرسشنامه تركيبي تمايل به ترك خدمت(مبلي و هورنر،1978؛ ليونز، 1971) با روايي و پايايي مناسب استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و مدل يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزارهاي آماري spss و Amos استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه مديريت استعداد به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم با نقش واسطه‌اي دلبستگي‌ شغلي بر تمايل به ترك خدمت اثرگذار مي‌باشد. همچنين دلبستگي شغلي نيز بر تمايل به ترك خدمت تأثير قابل‌توجهي دارد.