طراحي الگوي برنامه درسي تربيت شهروند جهاني در دوره ابتدايي نظام آموزشي ايران: مدلي برآمده از نظريه داده بنياد

هدف اصلي اين پژوهش طراحي الگوي برنامه درسي تربيت شهروند جهاني در دوره ابتدايي نظام آموزشي ايران است. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي كيفي و مبتني بر نظريه داده ‌بنياد انجام شده است. جامعه آماري شامل معلمان و افراد متخصص و صاحب‌نظر در زمينه شهروندي جهاني است كه شيوه انتخاب آن‌ها هدفمند از نوع گلوله برفي بود. در مجموع با 34 نفر كه شامل 18 معلم و 16 متخصص و عضو هيأت علمي دانشگاه بود، مصاحبه به عمل آمد. داده‌ها از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختارمند در طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي تحليل شد كه در قالب مدل پارادايمي و مدل مفهومي بدين صورت شكل گرفت: ضرورت و نياز (نيازهاي اجتماع)، اهداف (هدف كلي و اهداف جزئي)، محتوا (اصول سازماندهي محتوا، اصول انتخاب محتوا)، روش‌هاي ياددهييادگيري (اصول انتخاب روش‌هاي ياددهييادگيري، انواع رويكردها و روش‌هاي ياددهي يادگيري)، نقش معلم (ويژگي‌هاي معلم، مسئوليت اجرايي معلم)، ارزشيابي (اصول ارزشيابي، روش‌هاي ارزشيابي)، زمان (تخصيص زمان به آموزش‌هاي مستقيم، تخصيص زمان به آموزش‌هاي غير مستقيم)، فضا (فضا به عنوان منبع يادگيري، فضا به عنوان محل اجرا)، مواد و منابع (منابع فيزيكي يا غير مجازي، منابع مجازي)، عوامل سازماني (برنامه‌هاي توانمندسازي، پشتيباني سازماني)، يادگيري ضمني (خارج از جو مدرسه، جو مدرسه) و نتايج برنامه (پرورش مؤلفه‌هاي دانشي، مهارتي و نگرشي). براي تأمين روايي و پايايي نيز از روش لينكلن و گوبا شامل: قابل قبول بودن، انتقال پذيري، اطمينان پذيري و تأييدپذيري استفاده شد. در پايان نيز بر مبناي يافته‌ها و نتايج به دست آمده، رهنمودهايي براي عملي شدن برنامه ارائه شده است.