نيمرخ هاي دانش آموزان تك زبانه و دوزبانه براساس مشكلات خواندن و نوشتن

پژوهش حاضر با هدف خوشه بندي دانش آموزان براساس مشكلات خواندن و نوشتن كودكان تك زبانه و دوزبانه پايه دوم ابتدايي شهر آبادان انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را دانش آموزان دوزبانه و تك زبانه پايه دوم ابتدايي شهر آبادان تشكيل مي داد كه با استفاده از دو شيوه نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي و قضاوتي تعداد 111 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه گيري مورد استفاده در اين پژوهش آزمون هوشي ريون(1938)، آزمون خواندن كرمي نوري و مرادي(1387) و هم چنين يك آزمون محقق ساخته نوشتن بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري تحليل خوشه اي و آزمون مجذور كاي استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل خوشه اي در هر دو گروه تك و دوزبانه نشانگر دو نيمرخ دانش آموزان با مشكل خواندن و بدون مشكل خواندن و دو نيمرخ دانش آموزان با مشكل نوشتن و بدون مشگل نوشتن بود. نتايج نشان داد كه فراواني دانش آموزان دوزبانه نسبت به تك زبانه در خوشه داراي مشكلات خواندن بيشتر است. هم چنين نتايج بخش نوشتن نيز نشان داد كه بيشترين فراواني دانش آموزان خوشه يك بامشكل نوشتن به كودكان دوزبانه تعلق دارد. اين يافته نشان دهنده نقش زبان فراگير در پايه هاي آغازين تحصيلي بر عملكرد تحصيلي به ويژه در دروس مرتبط به زبان است.