اثربخشي نوروفيدبك بر كاركردهاي اجرايي دانش آموزان با اختلال رياضي

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تأثيرآموزش نوروفيدبك بر كاركردهاي اجرايي دانش آموزان با اختلال رياضي بود، كه به صورت نيمه آزمايشي انجام شد، اين پژوهش شامل 10 نفر از دانش آموزان با اختلال رياضي دختر مركز اختلالات يادگيري شهر تهران بود. آزمودني‏ها به وسيله آزمون‏هاي عملكرد مداوم (رازولد ، مرسكي، ساراسون، برنسوم و بك، 1965) نسخه رايانه‎اي برج لندن (موريس، احمد، استد و تون، 1993)، آزمون استروپ (استروپ، 1935) و آزمون حافظه كاري كورنولدي (كورنولدي و وكيا، 1995) جهت سنجش كاركردهاي اجرايي مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه به صورت گمارش تصادفي به دو گروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. گروه آزمايشي به مدت 20 جلسه در طي 45 روز آموزش نوروفيدبك را دريافت كردند و گروه گواه نيز طي ۲۰ جلسه جلوي مانيتور مي نشستند بدون اينكه آموزش نوروفيدبك دريافت كنند.پس آزمون نيز كاركردهاي اجرايي دانش آموزان هر دو گروه اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج بيانگر اين بود كه آموزش نوروفيدبك تأثير معني داري بر كاركرد اجرايي دانش آموزان با اختلال رياضي دارد.د.