پديد آورندگان :
حسن‌زاده، امير دانشكده علوم پزشكي مراغه - گروه ميكروب‌شناسي , پورمند، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت و مركز تحقيقات زيست فناوري - گروه پاتوبيولوژي , گوران، شهرام دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات ارولوژي , حسين‌زادگان، حسن دانشكده علوم پزشكي مراغه - گروه ميكروب‌شناسي , تنومند، اصغر دانشكده علوم پزشكي مراغه - گروه ميكروب‌شناسي , پورمند، غلامرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات ارولوژي
كليدواژه :
بيوپسي , مقاومت دارويي , اشريشياكلي , عفونت , پروستات
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: باكتري اشريشيا كلي از مهمترين عوامل عفوني در بيماران تحت بيوپسي پروستات است. هدف از انجام پژوهش كنوني، تايپينگ مولكولي ايزوله‌هاي اشريشياكلي كلونيزه مقاوم به فلوروكينولون و عفونت‌هاي ناشي از آن در بيماران تحت بيوپسي پروستات بود.
روش بررسي: در اين مطالعه كوهورت كه از فروردين تا بهمن 1395 در مركز تحقيقات ارولوژي بيمارستان سينا (تهران) انجام گرديد، سواب‌هاي ركتال از 158 بيمار مرد پيش از بيوپسي پروستات گردآوري شد. باكتري‌هاي گرم منفي مقاوم به سيپروفلوكساسين به‌همراه پس‌زمينه فيلوژنتيكي (با استفاده از روش Quadruplex PCR)، شيوع ST131 و ساب‌كلون‌هاي آن (H30 and H30-RX131) در دو گروه ايزوله‌هاي اشريشياكلي كلونيزه و باليني مورد مقايسه قرار گرفت.
يافته‌ها: از مجموع، 73 بيمار داراي كشت مثبت ركتال براي باكتري‌هاي گرم منفي مقاوم به فلوروكينولون بودند كه غالب‌ترين ايزوله اشريشياكلي بود. بيشترين ايزوله‌ها در گروه فيلوژنتيك B2 و به‌دنبال آن به‌ترتيب در گروه‌هاي A، E، C و D، B1 و F قرار داشتند. ايزوله‌هاي اشريشياكلي مقاوم به فلوروكينولون، مقاومت سطح خيلي بالا به آمپي‌سيلين و تريمتوپريم- سولفامتوكسازول را از خود نشان دادند. به‌طور كلي، بيشتر ايزوله‌هاي اشريشياكلي مقاوم به چندين آنتي‌بيوتيك در گروه B2 و با ژنوتايپ ST131 تشخيص داده شد. باوجود افزايش عفونت در ميان بيماران كلونيزه با سويه E. coli ST131، تفاوت كمابيش معناداري در شيوع آن در بين دو گروه مشاهده شد (0/06=P).
نتيجه‌گيري: پاتوژن ST131 شيوع بالايي را در كلونيزاسيون ركتال و عفونت‌هاي پس از بيوپسي پروستات داشت كه مقاومت گسترده‌اي به آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج را نشان داد.
چكيده لاتين :
Background: Escherichia coli (E. coli) is one of the most important infectious agents in
patients undergoing prostate biopsy. It belongs to a large family of gram-negative rods,
Enterobacteriaceae. This family includes members of the normal flora of the intestine
that are only occasionally pathogenic. Recent considerations of rectal colonization with
fluoroquinolone-resistant E. coli shows the need to change strategy of treatment of infection
in patients undergoing prostate biopsy. Therefore, the purpose of this study was
to determine molecular typing of fluoroquinolone resistant (FQR) E. coli rectal isolates
and associated infections in patients undergoing prostate biopsy.
Methods: In this prospective cohort study, rectal swabs were collected from 158 male
patients before prostate biopsy at the Urology Research Center of Sina Hospital, Tehran,
Iran, from March 2015 to February 2016. The FQR organisms were isolated using
selective media, and antibiotic susceptibility pattern was determined for following antibiotics,
ampicillin, levofloxacin, cotrimoxazole, amoxicillin-clavulanate, cefazolin,
ceftazidime, cefepime, gentamicin, piperacillin-tazobactam, nitrofurantoin, amikacin,
fosfomycin, imipenem. In general, phylogenetic background, prevalence of E. coli sequence
type 131 (ST131) and its subclones (H30 and H30-Rx ST131) were compared
in two groups of FQR E. coli rectal colonization and clinical isolates.
Results: In total, 73 patients had a positive rectal culture for FQR gram-negative bacteria,
the most prevalent isolate of which was E. coli. Phylogenetic group B2 was most
predominant, followed by A, E, C and D, B1 and F. The antibiotic susceptibility patterns
for the FQR organisms showed high levels of resistance to ampicillin and trimethoprim-
sulfamethoxazole, while the resistance to amikacin, fosfomycin and imipenem
remained very low. In general, antibiotic resistance to several antibiotic was mainly
detected in group B2 and with ST131 genotype. Despite the increase in infections
among patients colonized with strains of E. coli ST131, its frequency was almost statistically
significant between colonized and infected groups.
Conclusion: The ST131 pathogen has a high prevalence in rectal colonization and post
prostate biopsy infections, which showed widespread resistance to common antibiotics.
