عنوان مقاله :
ارائه و پيش بيني مدل ساختاري بهزيستي روانشناختي بر اساس خوشبيني و تابآوري
عنوان به زبان ديگر :
Providing and predicting structural model of psychological well-being based on optimism and resilience
پديد آورندگان :
كاظمي نژاد، مجيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان - گروه روانشناسي , صداقت، مستوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان - گروه روانشناسي , معاضديان، آمنه دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان - گروه روانشناسي , كرمي، ابوالفضل دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده روانشناسي - گروه روانشناسي
كليدواژه :
خوش بيني , تاب آوري , بهزيستي روانشناختي , مدل ساختاري
چكيده فارسي :
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تدوين مدل ساختاري بهزيستي روانشناختي بر اساس خوش بيني و تاب آوري انجام شد.
روش كار: روش پژوهش همبستگي با رويكرد مدل معادلات ساختاري بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر دانشجويان تحصيلات تكميلي (كارشناسي ارشد و دكتري) دانشكده علوم انساني و اجتماعي دانشگاه آزاد اسلاميواحد علوم و تحقيقات تهران بودند كه 358 نفر از آنان در پژوهش شركت كردند روش نمونه گيري در پژوهش حاضر طبقه اي تصادفي متناسب با تعداد دانشجويان در مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري بود. آنان به پرسشنامه هاي خوش بيني، تا ب آوري و بهزيستي روانشناختي پاسخ دادند. پايايي و روايي ابزارها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ و تحليل عاملي تأييدي مورد تأييد قرار گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري با نرم افزار ايموس استفاده گرديد.
نتايج: نتايج نشان داد كه مدل ساختاري ارائه شده از برازش مطلوبي برخوردار است؛ تأثير خوش بيني (2/54=t) و تابآوري (2/54=t) بر بهزيستي روانشناختي مثبت و معنادار است. همچنين يافته ها نشان ميدهد كه ضريب همبستگي خوش بيني با تاب آوري (r = 0.50) و بهزيستي روانشناختي (r = 0.48) در سطح 0/01 مثبت و معنادار است.
نتيجه گيري: بهزيستي روانشناختي دانشجويان بر مبناي خوش بيني و تاب آوري قابل پيش بيني است.
چكيده لاتين :
Introduction: The present study aimed to develop a structural model of psychological well-being based on optimism and resilience.
Methods: The research method was correlated with the structural equation modeling approach. The study population consisted of postgraduate students (Masters and PhD) in Faculty of Humanities and Social Sciences of Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran, 358 of whom participated in the study. They answered the questionnaires of optimism, resilience, and psychological well-being. The reliability and validity of the instruments were confirmed by Cronbach's alpha coefficient and confirmatory factor analysis. Pearson correlation coefficient and structural equation modeling with AMOS software were used for data analysis.
Results: The results showed that the presented structural model has a good fit; the effect of optimism (t = 2.54) and resilience (t = 2.54) on the psychological well-being was positive and significant. The results also show that the correlation coefficient of optimism with resilience (r = 0.50) and psychological well-being (r = 0.48) is positive and significant at the 0.01 level.
Conclusion: Students' psychological well-being is predictable based on optimism and resilience.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد