بررسي حذف فلزات سنگين از محيط هاي آبي با استفاده از فن آوري زيست پالايي (مطالعه مروري)

زمينه و هدف: سطح جهاني آلودگي محيطي به فلزات در دو قرن اخير بشدت افزايش ‌يافته است. حضور برخي از فلزات سنگين در اكوسيستم‌هاي آبي، تهديدي هميشگي براي سلامت جوامع بشري است. زيست‌پالايي كه در آن از ميكروب‌ها جهت سميت‌زدايي و تجزيه آلاينده‌هاي زيست‌محيطي استفاده مي‌شود، گزينه‌اي مناسب  جهت جايگزيني استراتژي‌هاي فيزيكوشيمياييِ فعلي براي حذف فلزات سنگين است.روش مطالعه:  در مطالعه‌ مروري حاضر، پس از جستجوي نزديك به 300 مقاله مرتبط منتشر شده در بانك‌هاي اطلاعاتي مانندSID ، Sciencedirect ، Pubmed و  Scopus ، حدود 30 مقاله  جهت بدست آوردن آخرين يافته‌ها در زمينه زيست‌پالايي فلزات سنگين از محيط‌هاي آبي انتخاب و مورد بررسي نهايي قرار گرفت. در اين تحقيق كليد واژه‌هايي مانند فلزات سنگين، زيست‌پالايي، فاضلاب صنايع آبكاري، فروشويي‌زيستي، تبديل‌زيستي و تجميع زيستي جهت جستجو در بانك‌هاي اطلاعاتي مورد استفاده قرار گرفت.يافته‌ها: به منظور انجام موثر آلودگي‌زدايي توسط فن‌آوري زيست‌پالايي، مي‌بايست كارايي اين فرآيند با توجه به دامنه‌ غلظت متفاوت يون هاي فلزي تعيين گردد. همچنين مي‌بايست در انتخاب ارگانيسم‌هايي كه در مطالعات، بهترين عملكرد را در زيست‌پالايي فلزات مختلف و تركيبات آن را داشته اند، صورت پذيرد. از ميان روش‌هاي ميكروبي مختلف، جذب‌زيستي در مقايسه با فرآيند تجميع‌زيستي در كاربردهاي مقياس كامل، عملي‌تر مي باشد. زيرا در تجميع‌زيستي نيازمند افزودن نوترينت‌ها جهت جذب فعال فلزات سنگين است.نتيجه‌گيري: استفاده از فرآيندهاي زيست‌پالايي براي تصفيه فاضلاب‌هاي حاوي فلزات سنگين، بسياري از محدوديت‌هاي بزرگ ساير روش‌هاي فيزيك وشيميايي را نداشته و از نظر اقتصادي‌ نيز مطلوب‌تر است. با اين حال مطالعات بيشتري جهت برطرف نمودن محدوديت‌هاي كنوني اين فن‌آوري براي استفاده در مقياس عملي مورد نياز است.