تعارض تصميم گيري در انتخاب روش زايمان در مادران نخست زا

زمينه واهداف: زايمان طبيعي بهترين نوع زايمان محسوب ميشود. در برخي موارد عواملي منجر به تعارضاتي در تصميم گيري انتخاب نوع زايمان توسط مادر مي شود. هدف از اين مطالعه، تعيين تعارض تصميم گيري درانتخاب روش زايمان در مادران نخست زاي مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر بابل بود. مواد و روشها: مطالعه به صورت مقطعي توصيفي-تحليلي با نمونه گيري خوشهاي برروي 161 مادران نخست زا انجام شد. پرسشنامه استاندارد تعارض تصميم گيري افراد كم سواد پس از تائيد روايي و پايايي به كار گرفته شد.داده ها با استفاده از SPSS16 و از طريق آناليز واريانس و پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تمام مراحل تحقيق با رعايت موازين اخلاقي پژوهش و تكميل فرضيات انجام گرديد. يافته ها: ميانگين سن خانمهاي باردار3/5 ±   24/9سال بود و 27/3% (44 نفر) آنها تصميم به سزارين داشتند.  ميانگين نمره چهار زيردامنه تعارض تصميم گيري شامل آگاهي، شفافيت ارزشهاي فردي، حمايت از تصميم و اطمينان از بهترين انتخاب در نوع زايمان به ترتيب47/2، 49/7، 36/2 و 41/2 از 100 نمره بود. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد، زيردامنه هاي تعارض تصميم گيري با يكديگراز نظر آماري ارتباط مستقيم و معني داري دارد (P 0.0001) بين تصميم مادران جهت انتخاب نوع زايمان با نمره تعارض تصميم گيري ارتباط معناداري مشاهده نشد. نتيجه گيري: تقريبا نيمي از مادران تعارض تصميم گيري در مورد نوع زايمان داشتند. اگرچه ارتباطي بين انتخاب نوع زايمان مادران با تعارض تصميم گيري آنها مشاهده نشد. اما اين انتخاب بايد بدون هرگونه تعارض در تصميم گيري باشد.ضرورت مداخله در راستاي افزايش قدرت تصميم گيري،مشاهده مي شود.