بررسي موانع گزارش دهي خطاهاي پزشكي از ديدگاه كاركنان باليني بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در شهر تهران 1395

زمينه و اهداف: يكي از مهمترين موضوعات در بخش سلامت، كيفيت ارائه مراقبتها ميباشد. گزارش دهي خطاها براي پيشگيري و يادگيري از خطاها ضروري است. هدف اين مطالعه، شناسايي موانع گزارش دهي خطاها در جهت رفع موانع و بهبود و تشويق گزارش دهي در كاركنان باليني بود.مواد و روشها: در اين مطالعه مقطعي، 419 نفر از كاركنان باليني بيمارستانهاي آموزشي منتخب دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به روش نمونه گيري چند مرحلهاي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته 29 موردي موانع گزارش دهي خطا بود كه روايي و پايايي آن مورد تاييد قرار گرفت. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS20 و آزمونهاي آماري تجزيه و تحليل شد. در كليه مراحل انجام پژوهش، موازين اخلاقي نظير محرمانه ماندن نام كاركنان باليني، مراعات گرديد. يافته ها: ميانگين كل موانع گزارش دهي خطا 3/13از 5 بود كه در سطح متوسطي قرار داشت. ترس از پيامدهاي گزارش دهي با ميانگين 3/37و نگرش كاركنان با ميانگين 2/70بعنوان مهمترين و كم اهميت ترين موانع گزارش دهي خطا شناسايي شدند. موانع گزارش دهي با سطح تحصيلات و شيفت كاري رابطه معناداري داشت p 0.05 به طوري كه موانع گزارش دهي در بين پزشكان و افراد شيفت شب بيشتر بود.نتيجه گيري: مانع اصلي گزارش دهي خطا، ترس از پيامدهاي گزارش دهي بود. مديران بايد رويكرد غيرتنبيهي به خطا در بيمارستان داشته باشند تا كاركنان داوطلبانه خطاي خود را گزارش كنند. با افزايش دادههاي موجود از طريق گزارش دهي، يادگيري از خطاها افزايش يافته و تغييراتي در فرايندهاي بيمارستاني ايجاد ميشود. كليد واژه ها: خطاي پزشكي، گزارش دهي خطا، ايمني بيمار، بيمارستان