برنامه ريزي فضايي مسكن با رويكرد پدافند غير عامل(نمونه موردي محله نوغان مشهد)

امروزه با پيشرفت هاي صورت گرفته در فناوري تسليحات و تجهيزات نظامي، مناطق مسكوني شهري بيشتر در معرض خطر تهاجم قرار گرفته است. از مهم ترين عوامل افزايش دهنده تلفات انساني در حملات نظامي به مناطق شهري، معماري غيراستاندارد و غيرمنطبق مساكن با اصولي همچون مكان گزيني و جانمايي بهينه ساختمان، پراكندگي مناسب بنا، رعايت اصول اختفاء، استتار و فريب، درجه مرمت پذيري بالاي ساختمان و معماري داخلي ساختمان در ارتباط با پدافند غيرعامل است. مسكن اگر چه در مرحله اول به عنوان يك سرپناه و سكونتگاه مطرح مي‌گردد اما پديده‌اي پيچيده‌تر است كه مي‌بايستي از جنبه‌هاي گوناگون كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي مورد توجه قرار گيرد. برنامه‌ريزي فضائي مسكن با توجه به تمامي جوانب فوق سعي در ارائه بهترين شيوه‌هاي توسعه مسكوني در جهت تامين فضاي مسكوني خانوارهاي فاقد واحد مسكوني دارد. در اين تحقيق با روش توصيفي – تحليلي و ميداني ملاحظات پدافند غير عامل در برنامه ريزي فضائي مسكن بررسي شده است. طبق موارد عنوان شده ملاحظات پدافند غير عامل بايد در طراحي مسكن با دوام قرار گيرد. محله نوغان مشهد واقع در قطاع 2 پيرامون حرم مطهر قرار گرفته و اين در حالي است اين محله اي با ايمني بسيار پايين و فاقد ملاحظات پدافند غيرعامل تشخيص داده شده و آسيب پذيري بالايي دارد ، در پايان راهكارهايي براي افزايش ايمني و كاهش آسيب پذيري اين محله ارائه شده است. از جمله در اين محله مي توان با اصلاح و تعويض معابر، مقاوم سازي بناها،‌ افزايش فضاهاي باز،‌ توزيع مناسب خدمات محلي و تعبيه پناهگاه در نقاط لازم، راهكارهاي پدافند غير عامل را اعمال نمود