ارائه الگوهاي معماري براي طراحي ساختمان‌هاي پنهان در مقابل تهديدات نظامي، به روش استتار درون ساخته

امروزه با پيشرفت فناوري‌هاي نظامي، به دلايل متعددي اصول اخلاقي رو به انحطاط رفته و كشورهاي مختلف به يكديگر حمله نظامي مي‌كنند. يكي از مهم‌ترين راهبردهاي‌هاي دفاعي كه امروزه مورد توجه بسياري از كشورهاي توسعه يافته دنياست، استفاده از اصول پدافند غيرعامل براي طراحي سامانه‌هاي پنهان بر اساس الگوهاي فريب و استتار مي‌باشد. استتار درون ساخته، نوعي استتار انجام شده بر روي هدف است كه هنگام طراحي سامانه‌هاي جديد و همراه با آن لحاظ مي‌شود كه در مقايسه با استتار افزودني از مزاياي قابل ملاحظه‌اي برخوردار است. اين استتار جزئي از مراحل طراحي سامانه بوده و براي به كارگيري آن، نيازي به اقدامات ثانويه از سوي كاركنان نيست. اين پژوهش نوعي تحقيق كاربردي است كه هدف اصلي آن ارائه الگوهاي طراحي ساختمان‌هاي پنهان به روش غير‌فعال (درون ساخته)، به‌عنوان يك راهبرد دفاعي و به‌منظور ارتقاي سطح تاب‌آوري سازه و افزايش احتمال تداوم فعاليت آن، در مقابل تهاجمات نظامي و تروريستي است.