بررسي آزمايشگاهي اختلاط و غلظت نهايي منحني سقوط جريان جت سطحي تحت تأثير زاويه همگرايي

در اين مقاله نتايج مشاهدات آزمايشگاهي انجام شده جهت بررسي جريان چگال تخليه شده به محيط پذيرنده توسط جت سطحي دايره‌اي ارائه مي‌گردد. ميزان اختلاط و غلظت جريان چگال در محيط پذيرنده تحت اثر متغيرهاي هندسي و هيدروليكي بررسي شده است. پارامترهاي متغير شامل دبي تزريق جت، غلظت سيال تخليه‌شونده، قطر و زاويه همگرايي نازل جت دايره‌اي هستند. در اين پژوهش، براي بررسي چگونگي ارتباط بين اين پارامترها، مدل فيزيكي‌ در آزمايشگاه هيدروليك ساخته و آزمايش‌هاي مختلف با هندسه و جريان غليظ متفاوت جت انجام شد. اندازه‌گيري غلظت خط مركزي جريان، در طول منحني پايين‌افتادگي از طريق ECمتر ديجيتالي و ارتباط ميزان شوري با غلظت صورت پذيرفت. منحني‌هاي غلظت نسبت به مختصات طولي براي كليه آزمايش‌ها رسم شد. تحليل داده‌هاي آزمايشگاهي نشان داد كه با افزايش غلظت سيال چگال از 15 به 60 كيلوگرم بر مترمكعب، ميزان غلظت خط مركزي جريان جت نسبت به غلظت اوليه، 52 درصد افزايش مي‌يابد. همچنين ميزان غلظت خط مركزي جريان جت در زاويه 30 نسبت به 15درجه، 27.5 درصد و در زاويه 90 نسبت به 15 درجه، 73 درصد افزايش مي‌يابد. مقايسه آماري بين داده‌ها، نشان‌دهنده اين است كه پروفيل جريان در غلظت 30 نسبت به غلظت 15 كيلوگرم بر مترمكعب، كاهش 12.5 درصدي و غلظت 60 نسبت به غلظت 15 كيلوگرم بر مترمكعب، كاهش 37.7 درصدي در طول پيشروي پروفيل جريان دارد.