مطالعة عوامل اثرگذار بر انتقال رسوبات در پديدة آب‌شستگي موضعي اطراف پاية پل

آب‌شستگي موضعي در اطراف پاية پل‌ها منجر به ناپايداري اين سازة استراتژيك در زمان وقوع سيلاب مي‌شود. براي مقابله با اين پديدة مخرب، اكثر مطالعات صورت ‌گرفته در زمينة روش‌هاي كنترل و كاهش آب‌شستگي است و كمتر به بررسي پديده‌هاي اثرگذار بر انتقال رسوبات توجه شده است. در اين مطالعه با برداشت پروفيل‌هاي سرعت در اطراف پاية پل و با بهره‌گيري از آناليز كودرانت به بررسي ساختار جريان، چگونگي حركت و انتقال رسوبات پرداخته شده است. رخدادهاي غالب در پديدة انتقال رسوبات، شامل برهم‌كنش بيروني، برهم‌كنش دروني، حركت جارويي و حركت پرتابي است. نتايج نشان داد در جلوي پايه و نزديك بستر بيشترين احتمال وقوع مربوط به برهم‌كنش بيروني و برهم‌كنش دروني و در حدود 30 تا 33 درصد است؛ بنابراين، در داخل گودال، جريان در نزديك بستر انرژي كافي را براي انتقال رسوبات ندارد. در بيرون از گودال، نوسانات هر يك از رخدادها نسبت به داخل گودال كاهش مي‌يابد و رخداد غالب در اين ناحيه حركت جارويي خواهد بود كه باعث انتقال رسوبات مي‌گردد.