بررسي و مقايسه مدل‌هاي تجربي برآورد نشت در كانال‌هاي آبياري (مطالعه موردي دشت داراب)

استفاده از معادلات تجربي برآورد نشت آب در كانال‌ها در مقايسه با روش‌هاي عملي، باعث صرفه‌جويي در وقت و هزينه مي‌شود. با توجه به تجربي‌بودن، ارزيابي و واسنجي اين معادلات ضروري است. در اين پژوهش، نشت آب در سه كانال آبياري دشت داراب فارس، با استفاده از 9 معادله تجربي برآورد و با روش مستقيم دبي ورودي- خروجي مقايسه شد. روابط تجربي براي كانال‌هاي مذكور، مورد واسنجي و صحت‌سنجي قرار گرفت. نتايج اوليه نشان داد معادله موريتز و آفنگندن با داشتن خطاي 49% و 1445% به‌ترتيب داراي كمترين و بيشترين تفاوت با روش دبي ورودي- خروجي و خطاي بقيه معادلات حدود 125% است. نتايج حاصل از واسنجي نشان داد كه معادلات اينگهام، مولس ورث- يني دوميا، ديويس ويلسون، موريتز و آفنگندن با داشتن خطاي نسبي كمتر از 10%، مطابقت خوبي با روش دبي ورودي- خروجي دارند. پس از اين معادلات، معادله گارگ، آبياري مصر، ميسرا و پنجاب هند، به‌ترتيب با داشتن خطاي 16، 18، 20 و 20 درصد در رده‌هاي بعدي هستند. نتايج صحت‌سنجي نشان داد معادلات موريتز و ميسرا به‌ترتيب داراي بيشترين و كمترين مطابقت با روش مستقيم در شرايط مورد بررسي بوند.