ررسي مقايسه‌اي سير ويروس نقص ايمني انساني در بيماران مبتلا به عفونت همزمان ويروس نقص ايمني انساني و ويروس سلول T لنفوتروپيك انساني تيپ يك

Evaluation of clinical course and laboratory findings in HIV/HTLV-1 co-infection compare with HIV mono infection

زمينه و هدف: مطالعات 10 سال اخير نشان‌دهنده اثرات متناقضي از عفونت همزمان ويروس لنفوتروپيك انساني تيپ يك (HTLV-1) با ويروس سلول T نقص ايمني انساني مي‌باشد. اين مطالعه به مقايسه سير باليني و يافته‌هاي آزمايشگاهي افراد با عفونت همزمان با اين دو ويروس و مقايسه روي پاتوژنز آن با بيماران مبتلا به عفونت ويروس نقص ايمني انساني (HIV) پرداخته است. روش بررسي: اين مطالعه به‌روش كوهورت تاريخي در مركز بيماري‌هاي رفتاري- عفوني مشهد از فروردين 1392 تا اسفند 1395 انجام شد. بيماراني كه تست اليزاي مثبت داشتند با تكرار اليزا و وسترن بلات آلودگي آن‌ها تاييد شد. ميزان پلاكت، گلبول‌هاي سفيد، نوتروفيل، سطح CD4، مرحله و شدت بيماري در زمان تشخيص و شروع درمان و پايان درمان ضد رتروويروس مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: از 64 بيمار شركت‌كننده، 61 نفر مرد بودند. از كل بيماران، 42 نفر ويروس نقص ايمني انساني مثبت بودند (در 35 نفر هپاتيت C مثبت بود)، ساير 22 نفر ويروس نقص ايمني انساني و ويروس سلول T لنفوتروپيك انساني مثبت بودند (18 نفر از آن‌ها هپاتيت C مثبت هم بودند). افراد با عفونت همزمان سابقه رفتارهاي پرخطر به ويژه مصرف مواد مخدر تزريقي داشتند. مرگ در گروهي كه مبتلا به ويروس نقص ايمني انساني بودند شايع‌تر بود. عفونت‌هاي فرصت‌طلب و يافته‌هاي آزمايشگاهي (به‌جز CD4) در دو گروه كمابيش يكسان بود. مرحله و شدت بيماري در دو گروه تفاوتي نداشت. نتيجه‌گيري: سير بيماري در كساني كه عفونت همزمان داشتند با كساني كه فقط آلوده به ويروس نقص ايمني انساني بودند، تفاوت آشكاري نداشت. همچنين در عفونت همزمان با شروع درمان، افزايش سطح سلول‌هاي CD4 مثبت نسبت به آلودگي ويروس نقص ايمني انساني بيشتر بود.

Background: In the last 10 years, co-infection of human immunodeficiency virus/human T-cell leukemia virus-1 (HIV/HTLV-1) has emerged as a worldwide health problem. These viruses has the same route to infect human but different effects on CD4 positive T-cells. There was controversial results about the influence of coinfection HIV/HTLV-1 pathogenesis. This study compared clinical course and laboratory findings in HIV/HTLV-1 co-infection with HIV mono infection. Methods: This historical cohort study carried in Mashhad Consultation Center of Infective and Behavior Diseases, Mashhad, Iran, from April 2013 to March 2017. Persons who referred evaluated by the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA), then patients with positive ELISA test rechecked by ELISA and Western blot. Platelet count, WBC count, neutrophils count, positive CD4 T-cells, staging and disease severity evaluated at diagnosis, in starting and after of antiretroviral therapy in mono and co-infected patients. Demographic characteristics, including age, educational level, occupational state, marriage situation, past medical history and high-risk behaviors were extracted from the files. Results: Of 64 patients enrolled in this study, 61 persons were male. Of 64 participants patients, 42 persons were infected with HIV (35 persons of them were positive for hepatitis C virus), other 22 positive HIV cases, were co infected by HTLV-1 too (18 persons were positive for hepatitis C virus (HCV). Co infected patients had more history of high-risk situations specially intravenous drug abuse. The most common opportunistic infections was cryptogenic tuberculosis (TB), candidiasis and military TB. Opportunistic infections and lab findings (except for CD4 positive T-cell) were the same in both group. Clinical severity and disease staging did not differ significantly between two groups. Death was more common in co-infected group. Conclusion: Clinical course in human T-cell leukemia virus-1 (HTLV-1) co-infection has not obvious differences with previously HIV patients compare with only HIV infected patients. In co-infection with the onset of treatment the increase in the level of CD4 positive cells was higher than that HIV infection.