بررسي حذف فلورايد از محلول هاي آبي توسط كيتوزان استخراج شده از پوسته ميگوي بومي خليج فارس

زمينه و هدف: در ميان عناصر، فلورايد به دليل غلظت بالا در سطح زمين و بيماري زا بودن، براي انسان اهميت بالايي دارد. فلورايد در غلظت هاي بالا براي انسان خطرنا ك مي باشد و سازمان جهاني بهداشت غلظت مجاز آن را 1.5 ميلي گرم بر ليتر اعلام كرده است. هدف از اين تحقيق جدا سازي كيتوزان از پوسته ميگوي بومي خليج فارس و ارزيابي عملكرد آن در حذف فلورايد در محلول هاي آبي است. مواد و رو شها: كيتوزان از پوسته ميگوي بومي خليج فارس طي سه مرحله جداسازي مواد پروتيني، جداسازي مواد معدني و دي استيلاسيون استخراج شد و تاثير pH ، زمان تماس و غلظت جاذب در عملكرد حذف فلورايد به وسيله دستگاه اسپكترو فتومتر DR5000 در سيستم ناپيوسته محاسبه گرديد. سپس در شرايط بهينه ايزوترم و سينتيك جذب بررسي گرديدند. يافته ها: نتايج آزمون ناپيوسته نشان داد با 100 ميلي ليتر محلول 4 ميلي گرم در ليتر فلورايد، بهترين حذف فلورايد در 7=pH ، زمان تماس 60 دقيقه و غلظت جاذب 2 گرم بر ليتر بوده است. نتايج آزمايش از سينتيك جذب درجه دوم تبعيت ميكند. حداكثر ظرفيت جذب 157 / 0 ميلي گرم بر گرم حذف فلورايد با كيتوزان بوده است. نتيجه گيري : مي توان از كيتوزان استخراج شده از پوسته ميگو به عنوان جاذب موثر در حذف فلورايد از آب هاي آلوده استفاده نموده و مقدار فلورايد در آب آشاميدني را به پايين تر از مقدار مجاز فلورايد رسانيد.