بررسي خودپنداره تحصيلي در رابطه با اميد به تحصيل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

A study of academic self-concept in relation to students' hopes of studying in the first year of high school

مقدمه: هدف اصلي در اين پژوهش بررسي خود پنداره تحصيلي در رابطه با اميد به تحصيل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول ناحيه يك شيراز بود. اين پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقيقات كاربردي و از لحاظ اجرا جزء تحقيقات همبستگي بود. روش كار: اين پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقيقات كاربردي و از لحاظ اجرا جزء تحقيقات همبستگي بود. در اين پژوهش جامعه آماري كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول ناحيه يك شهر شيراز به تعداد حدودا 9000 نفر بود كه با استفاده از معيار ابعاد، 200 نفركه در سال 98-97 به تحصيل مشغول بودند به شيوه خوشه اي چند مرحله اي انتخاب گرديد. ابزارگردآوري اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه بود. در اين راستا از پرسشنامه هاي مقياس اميد به تحصيل(خرمايي و كمري،1396)، و پرسشنامه خود پنداره تحصيلي (چن يي سين، 2004) استفاده شد. سپس داده ها جمع آوري شد و به وسيله نرم افزار ليزرل مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: با توجه به ضرايب برآورد مسير ، مشخص شد مسيرهاي «خودتنظيمي تحصيلي به اميد به تحصيلي » ضريب برآورد نسبتاً مناسب (بيشتر از 0/3) را دارند. يعني خودپنداره تحصيلي در رابطه بين خودتنظيمي تحصيلي و اميد به تحصيل نقش واسطه اي دارد. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه خود پنداره تحصيلي و ابعاد آن به طور مثبت اميد به تحصيل دانش آموزان را پيش بيني مي كند و خود پنداره تحصيلي نقش واسطه اي در رابطه بين اميد به تحصيل و خود تنظيمي تحصيلي دارد.

Introduction: The main purpose of this study was to investigate the academic self-concept about the hope of educating female high school students in district one of Shiraz. The purpose of this research was applied research and the correlation research was performed. Methods: This study was an applied research component and a correlational research one. In this study, the statistical population of all high school girl students of Shiraz city, about 9000, was selected by multistage cluster sampling method using 200 criteria. Data gathering tool was a questionnaire. To this end, the Education Hope Questionnaire (Khorrami & Kamari, 1396) and the Academic Self-concept Questionnaire (Chen Yi Sin, 2004) were used. The data were then collected and analyzed by LISREL software. Results: Regarding path estimation coefficients, it was found that the paths of "academic self-regulation in the hope of education" have relatively appropriate estimation coefficient (more than 0.3). That is, academic self-concept has a mediating role in the relationship between academic self-regulation and educational hope. Conclusion: The results showed that academic self-concept and its dimensions positively predict students' educational hope and academic self-concept has a mediating role in the relationship between educational hope and self-regulation.