بررسي كارايي نانوذرات اكسيد منيزيم در حذف فنل از محيط‌هاي آبي

زمينه و هدف: فنل، يكي از رايج‌ترين آلاينده‌هاي آلي در محيط‌هاي آبي است. حضور فنل در محيط باعث مشكلات بهداشتي چون سرطان‌زايي، ضربان نامنظم قلب و ... در انسان و ساير موجودات مي‌شوند، در نتيجه بايد نسبت به حذف آن اقداماتي انجام شود. فرآيند جذب توسط نانوذرات، يكي از روش‌هاي مؤثر در حذف آلاينده‌هاست. مطالعه حاضر با هدف بررسي كارايي نانوذرات اكسيد منيزيم در حذف فنل از محلول‌هاي آبي انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش از نانوذرات اكسيد منيزيم با اندازه nm 43 استفاده شد. پس از تهيه محلول استوك فنل، اثر پارامترهاي (pH (3، 5، 7، 9، 11، زمان تماس (120 ،min (10، 30، 60، 90 و ، دوز جاذب  (100،mg/L (20، 40، 60، 80 و  و غلظت اوليه  (100،mg/L (25، 50، 75 و  فنل مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه با افزايش pH، زمان تماس و دوز جاذب تا يك محدوده خاص و كاهش غلظت اوليه، راندمان حذف افزايش يافت؛ به‌طوري‌كه در pH حدود 11، غلظت اوليه mg/L 50، دوز جاذب mg/L 80 و زمان تماس min60 راندماني برابر 81 درصد داشت. داده‌هاي جذب فنل بر نانوذرات اكسيد منيزيم از ايزوترم Langmuir و سينتيك pseudo -second order پيروي مي‌كنند. نتيجه‌گيري: نانوذرات اكسيد منيزيم قابليت تقريباً بالايي در حذف فنل دارد و مي‌توان از آن به‌عنوان جاذب در حذف فنل از محيط‌هاي آبي حاوي فنل استفاده كرد.