بررسي روند تغييرات آلودگي ناشي از نفوذ شيرابه محل دفن فرضي در آبخوان رفسنجان

زمينه و هدف: در منطقه رفسنجان استان كرمان سايت هايي براي محل دفن زباله در نظر گرفته شده است، در حالي كه نفوذ شيرابه ناشي از وجود محل دفن براي منابع آب زيرزميني كه تنها منبع اصلي تأمين نياز آبي اين منطقه است، تهديد جدي محسوب مي شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين روند تغييرات آلودگي ناشي از نفوذ آلاينده ها از يك لندفيل فرضي بر اساس شرايط زمين شناسي و هيدروژئولوژيكي دشت رفسنجان براي نشان دادن تأثير نفوذ شيرابه و انتشار و پخش آلودگي در منابع آب زيرزميني انجام شد. مواد و روش ها:انتقال آلودگي بر اساس تغييرات غلظت در دو نقطه ابتدايي و انتهايي لندفيل توسط مدل MT3DMS به صورت روزانه و براي مدت 22 سال بررسي گرديد. غلظت آلودگي 2 و L/g 4 و شدت نفوذ آن 1/5 و cm 3 بر روز در نظر گرفته شد. يافته ها:شيب خط افزايش غلظت در فرآيند انتشار، پخشيدگي با تأخير در ابتداي لندفيل با غلظت 2 و L/g 4 و شدت cm 1/5 بر روز به ترتيب در طول 15 و 17 سال روند افزايشي دارد و پس از آن كاهش مي يابد. در انتهاي لندفيل براي غلظت L/g 2، در 5 سال اول و غلظت L/g 4 در 9 سال اول، 90 درصد افزايش غلظت آلودگي اتفاق مي افتد و در سال هاي بعد روند ثابتي دارد. نتيجه گيري: در فرآيند هاي مختلف انتقال پس از نفوذ آلودگي به آبخوان، غلظت آلودگي در ابتدا كم و به مرور زمان افزايش مي يابد و در صورت ثابت بودن غلظت منبع آلاينده و شدت نفوذ ثابت، حداكثر غلظت آلودگي آبخوان در يك مقدار مشخص ثابت مي شود و نوع فرآيند انتقال در زمان رسيدن به اين مقدار ثابت تأثير زيادي دارد؛ به‌طوري‌كه در فرآيند انتشار پخشيدگي به طور متوسط در 5 سال اول اين مقدار ثابت مي شود و در حالت با تأخير پس از نزديك 22 سال به مقدار ثابت مي رسد.