پتانسيل خوردگي و رسوب گذاري در شبكه توزيع آب آشاميدني: مطالعه موردي شهر مشهد، 1396

زمينه و هدف: خوردگي و رسوبگذاري لوله هاي شبكه توزيع، يكي از شاخصهاي مهم ارزيابي كيفي آب و نيز از متداول‌ترين فرآيندهاي زيان‌آوري است كه سبب كاهش كيفيت، رنگ، بو و طعم آب آشاميدني و افزايش فلزات سنگين در آب ميگردد. خوردگي سبب ورود محصولات جانبي به آب و كاهش عمر لوله و رسوبگذاري سبب كاهش دبي و كاهش كارايي شيرها و اتصالات ميگردد. مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت خورندگي و يا رسوبگذاري آب شبكه توزيع آب شهر مشهد انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعي حاضر، 72 نمونه از سطح شهر مشهد در سال 1396 به منظور بررسي خصوصيات كيفي آب، برداشت و بر اساس روشهاي مندرج در كتاب مرجع آزمايشهاي آب و فاضلاب مورد آناليز قرار گرفت. سپس سه شاخص لانژليه، رايزنر و تهاجمي در نرم‌افزار اكسل برنامه‌نويسي شده و خورندگي و رسوبگذاري آب تعيين گرديد. يافته‌ها: ميانگين كلي شاخصهاي لانژليه، رايزنر و تهاجمي براي آب شهر به‌ترتيب 0/14±0/48، 0/38±6/67 و 0/23±12/2 بود. بر اساس شاخص لانژليه و رايزنر، 1/86% از كل نقاط مورد مطالعه رسوب‌گذار كم ميباشند و بر اساس شاخص تهاجمي، 97/2% از كل نقاط رسوب‌گذار ميباشند. همچنين نتايج نشان داد 58/3% نمونه هاي بررسي شده در فصل بهار رسوبگذاري كم و ساير نمونه ها رسوب‌گذار زياد ميباشند. در فصل تابستان 33/3% از كل نمونه ها رسوب‌گذار زياد و ساير نمو نه ها رسوب‌گذار كم ميباشند. نتيجه گيرى: بر اساس نتايج، آب شبكه توزيع آب آشاميدنى شهر مشهد داراى پتانسيل رسوب گذارى است، لذا انديشيدن تدابيرى در زمينه كنترل رسوب گذارى در شبكه توزيع آب شرب به خصوص در مناطق با رسوب گذار زياد امرى ضرورى است.