تأثير مؤلفه ‌هاي صلاحيت حرفه‌اي بر عملكرد شغلي آموزشگران هنرستان‌ هاي كشاورزي استان‌ هاي شمال‌ غرب كشور

با توجه به اهميت حياتي عملكرد شغلي و نقش پر رنگ آموزشگران به منزله يكي از ركن‌هاي اصلي آموزش، شناخت متغيرهاي اثرگذار بر بهبود عملكرد شغلي آموزشگران به ويژه صلاحيت‌هاي حرفه‌اي امري ضروري به شمار مي‌رود. از اين‌رو، هدف اين تحقيق بررسي تأثير مؤلفه‌هاي صلاحيت حرفه‌اي بر عملكرد شغلي آموزشگران هنرستان‌هاي كشاورزي استان‌‌هاي شمال غرب كشور بود. جامعه آماري اين تحقيق را 295 نفر از آموزشگران هنرستان‌هاي كشاورزي در استان‌هاي آذربايجان غربي، آذربايجان شرقي، اردبيل و زنجان تشكيل دادند كه 210 نفر از آنان با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گرديد. روايي محتوايي پرسشنامه با نظرسنجي از متخصصان تأييد شد. همچنين، بر پايه مقادير ميانگين واريانس استخراج شده (0/807 AVE 0/525) و پايايي تركيبي (0/948 CR 0/802)، پرسشنامه داراي روايي همگرا و پايايي مناسبي بود. به همين منوال، با توجه به بزرگتر بودن مقادير ميانگين واريانس استخراج شده از ميانگين مجذور واريانس مشترك و حداكثر مجذور واريانس مشترك، پرسشنامه روايي تشخيصي مناسبي داشت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تكنيك چند متغيره مدل‌سازي معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي استفاده شد كه به اين منظور نرم‌افزار Smart PLS به كار گرفته شد. نتايج تحقيق گوياي آن بود كه سه مؤلفه اصلي صلاحيت‌هاي حرفه‌اي شامل صلاحيتهاي پايه (β=208/0, ρ=0/01)، صلاحيت‌هاي شخصي (β=0/297, ρ=0/01) و صلاحيت‌هاي آموزشي (β=0/434, ρ=0/01) داراي اثر مثبت و معني‌داري بر عملكرد شغلي آموزشگران هنرستان‌هاي كشاورزي بوده و در حدود 53 درصد از واريانس آن را تبيين كردند. در مجموع، مي توان نتيجه گرفت كه بهبود و توسعه صلاحيت هاي حرفه اي آموزشگران هنرستان هاي كشاورزي مي تواند به شكل مستقيم منجر به افزايش سطح عمكرد شغلي آنان شود