مدل‌يابي اثر حمايت اجتماعي والدين، شايستگي ادراك‌شده و جو مدرسه بر لذت از شركت در فعاليت‌هاي بدني دانش‌آموزان دختر

هدف پژوهش حاضر، مدل‌يابي اثر حمايت اجتماعي والدين، شايستگي ادراك شده و جو مدرسه بر لذت از شركت در فعاليت‌هاي بدني دانش‌آموزان دختر بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است و جامعه آماري آن شامل كليه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم (10، 11 و 12) شهرستان آزادشهر در استان گلستان (1086 نفر) بود كه بر حسب فرمول كوكران، 248 دانش‌آموز به شيوه انتخاب تصادفي ساده به عنوان نمونه آماري پژوهش انتخاب شدند. جهت گرد‌آوري داده‌هاي پژوهش، از پرسش‌‌نامه‌هاي حمايت اجتماعي والدين دانكن و همكاران (2005)، شايستگي ادراك شده ژيانگ و همكاران (2003)، جو مدرسه اندرسون و همكاران (2007) و لذت از شركت در فعاليت‌هاي بدني مور و همكاران (2009) استفاده شد. روايي پرسش‌نامه‌هاي توسط 5 نفر از اساتيد مديريت ورزشي تأييد گرديد و ضريب پايايي پرسش‌نامه‌ها با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ به ترتيب 0.89=α، 0.91=α، 0.78=α و 0.81=α محاسبه گرديد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه حمايت اجتماعي والدين، شايستگي ادراك شده و جو مدرسه بر لذت از شركت در فعاليت‌هاي بدني دختران دانش‌آموز اثري مثبت و معني‌دار دارد. با توجه به نقش مثبت حمايت اجتماعي والدين، شايستگي ادراك شده و جو مدرسه بر ميزان لذت از مشاركت در فعاليت‌هاي بدني دختران دانش‌آموز: مشاركت والدين در فعاليت‌هاي بدني در كنار دختران خود، حمايت والدين از برنامه‌هاي ورزشي مدارس، ارائه برنامه‌هاي ورزشي در مدارس بر اساس قابليت‌هاي ورزشي دانش‌آموزان و ايجاد فرصت‌هاي بيشتر براي مشاركت ورزشي دانش‌آموزان دختر پيشنهاد مي‌گردد.