بررسي ظرفيت‌هاي حقوق بين‌الملل در مبارزه با قاچاق زنان

زمينه و هدف: به رغم پيشرفت قابل ملاحظه حقوق زنان در نظام حقوقي بين‌المللي، آنان كماكان در معرض جرم‌هايي هستند كه سبب نقض و حتي سلب حقوق بنيادين آن‌ها مي‌شود. قاچاق زنان يكي از اين نمونه‌هاي آشكار اينگونه جرم‌ها است، كه با توجه به ماهيت پيچيده و وصف سازمان‌يافتگي آن، مورد توجه مجامع و كنوانسيون‌هاي بين‌المللي قرار گرفته است. روش: پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي و تحليلي به مطالعه اسناد بين‌المللي مرتبط با قاچاق زنان در سطح بين‌المللي مي‌پردازد. يافته‌ها: در سال‌هاي اخير توجه به حقوق زنان در گفتمان بين‌المللي بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است، به گونه‌اي كه اسناد و كنوانسيون‌ها و كنفرانس‌هاي بين‌المللي متعدد، تدابيري را در حوزه جرم‌انگاري، حمايت كيفري از بزه‌ديدگان و پيشگيري از بزه‌ديدگي زنان صورت داده‌اند. در تمامي اين اسناد قاچاق زنان به عنوان تهديدي عليه نظم جهاني شناخته شده است. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد حقوق بين‌الملل از ظرفيت‌هاي قابل توجهي براي مقابله با قاچاق زنان، حمايت از بزه‌ديدگان و پيشگيري از اين جرم برخوردار است كه البته نيازمند تكامل و پيشرفت است. در اين راستا، پروتكل الحاق به كنوانسيون پالرمو پيشرفت‌هاي قابل ملاحظه‌اي را در تامين اهداف كشورها براي مبارزه موثر با قاچاق زنان به وجود آورده است. همچنين، استفاده از قابليت‌هاي ديوان كيفري بين‌المللي براي رسيدگي به برخي اقسام قاچاق زنان مي‌تواند شيوه كارايي براي مقابله با اين بزهكاري سازمان‌يافته باشد.