تحليل ميزان رضايت از زندگي و تمايل به بازگشت مهاجرين افغانستاني (نمونه موردي: استان خراسان رضوي)

تاريخچه پيدايش مهاجرت چندان روشن نيست؛ ولي بشر در طول تاريخ همواره در حركت و جابجايي بوده است. اشغال افغانستان توسط نيروهاي شوروي سابق و پس‌ازآن جنگ داخلي، بي‌ثباتي سياسي، فقر و توسعه‌نيافتگي باعث تداوم مهاجرت قانوني و غير قانوني تعداد زيادي از مردم افغانستان به ايران و به‌ويژه استان خراسان رضوي گرديد. هدف از اين پژوهش بررسي ميزان رضايت از زندگي و تمايل به بازگشت مهاجرين افغانستاني استان خراسان رضوي است. روش پژوهش، توصيفي – تحليلي مي‌باشد و از نرم‌افزارهاي PASW و GIS براي تحليل پرسشنامه‌ها و ترسيم نقشه‌ها استفاده شده است. نتايج پژوهش بيان‌گر توزيع فضايي 98 درصد مهاجرين در شهرستان‌هاي مشهد و تربت‌جام مي‌باشد. نتايج مستخرج از پرسشنامه هم بيان‌گر رضايت كمتر از حد متوسط زندگي در ايران توسط مهاجرين افغانستاني استان خراسان رضوي مي‌باشد و ميزان تمايل بازگشت به افغانستان هم بر اساس ميانگين نظر پاسخگويان هم كمتر از حد متوسط بوده است. همچنين بر اساس نتايج آزمون من ويتني، بين متغير محل سكونت پاسخگويان با ميزان رضايت از زندگي در ايران و ميزان تمايل بازگشت به كشورشان، تفاوت معناداري بين دو گروه پاسخگويان ساكن شهرستان مشهد و تربت‌جام وجود دارد.