تبيين رابطه زيرساخت‌هاي شهري و جهاني‌شدن دولت محلي كلان‌شهري

برخورداري از تسهيلات و تجهيزات مناسب زيرساختي و خدماتي را مي‌توان از پيش‌شرط‌هاي تحقق رشد و توسعه شهرها جهان توسعه يافته دانست. زيرساخت‌هاي شهري كه از قوي‌ترين مظاهر و نمادهاي فرهنگ مادي، يا بعد مادي ساختار شهري هستند، طيف گسترده‌اي از فرودگاه هاي بزرگ با عملكرد هاب هوايي، شبكه حمل‌ونقل پيشرفته، زيرساخت‌هاي پيشرفته اطلاعاتي– ارتباطاتي (مخابرات، اينترنت)، مراكز فرهنگي و آموزشي با شهرت جهاني، زيرساخت‌هاي ورزشي حرفه اي تا اثر معماري با برند جهاني را شامل مي‌شود. امروزه به مدد جهاني‌شدن و تغيير ساختار و عملكرد شهرها، مديريت شهري يا همان دولت‌هاي محلي از اختيارات فراواني در توسعه محلي با رويكرد فراملي برخوردار شده‌اند. ازاين‌رو برنامه ريزي توسعه شهري با تأكيد بر زيرساخت‌هاي شهري مبتني بر استانداردهاي جهان شهري در راستاي رقابت‌هاي مكاني و ارتقاي منزلت شهري بيش‌ازپيش در عملكردهاي دولت‌هاي محلي متجلي مي گردد. پژوهش حاضر از نوع نظري و با روش توصيفي– تحليلي انجام يافته است. هدف از انجام اين پژوهش تبيين چارچوب نظري نقش زيرساخت‌هاي شهري در جهاني‌شدن كلان‌شهرها با عامليت دولت محلي كلان‌شهري است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد نظر به نقش و اهميت دولت‌هاي محلي در ايجاد زيرساخت‌هاي شهري جهاني و همچنين پيوند زيرساخت‌هايي از قبيل: فرودگاه هاي بزرگ با عملكرد‌ هاب هوايي، شبكه حمل‌ونقل پيشرفته، زيرساخت‌هاي پيشرفته اطلاعاتي – ارتباطاتي (مخابرات، اينترنت)، مراكز فرهنگي و آموزشي با شهرت جهاني و آثار معماري با برند جهاني، با اقتصاد شهري و كسب منزلت شهري در فرايندهاي جهاني، دولتهاي محلي كلان‌شهري با تغييرات اساسي در زيرساخت‌هاي شهري با مقياس ملي و تلاش براي فراهم سازي زيرساخت‌هاي مذكور با استانداردهاي جهاني مي تواند ظرفيت‌هاي لازم بنياديني را براي پيوند با شبكه شهرهاي جهاني به دست آورند.