بررسي مناقشه ي سرزميني ميان عربستان سعودي و مصر از ديدگاه جغرافياي سياسي درياها

با تقابل فزاينده ي ژئوپليتيك عرب صهيونيسم از 15 مي 1948 ميلادي، اسرائيل دو بار در سال هاي 1952 و 1967، جزاير تيران و صنافير را به همراه شبه جزيره ي سينا به اشغال درآورد. پس از انعقاد پيمان صلح كمپ ديويد و ماده ي الحاقيه ي آن در 1979، اسرائيل در 1982 نيروهاي خود را از جزاير و شبه جزيره ي سينا بيرون كشيد. همزمان در كنوانسيون 1982 حقوق درياها با اطلاق عنوان «بين المللي« به تنگه ي تيران، حق عبور بي ضرر غيرقابل تعليق براي اسرائيل فراهم شد. از فروردين 1395 تا دي 1395 (8 آوريل 2016 تا 16 ژانويه ي 2017) دو رخداد مهم حاكميت اين جزاير را تحت تاثير قرار داد؛ نخست، اعطاي حاكميت جزاير تيران و صنافير از سوي رئيس جمهور مصر به عربستان و سپس تعليق اين حكم توسط دادگاه عالي مصر . مقاله ي پيش رو با روش توصيفي تحليلي به بررسي تاريخيحقوقي مسئله ي حاكميت در جزاير تيران و صنافير پرداخته است. نتايج، نشان مي دهد كه جزاير به لحاظ تاريخي به كشور مصر تعلق دارند. اگر جزاير تيران و صنافير به حاكميت عربستان درآيد، در آن صورت هر دو كشور در درياى سرزمينى تنگه ي تيران مشترك هستند، اما اگر جزاير در حاكميت مصر باقي بماند، در آن صورت، تمامي تنگه در حاكميت مصر خواهد بود. همچنين با توجه به پيمان صلح كمپ ديويد و كنوانسيون 1982، واگذاري جزاير تيران و صنافير به عربستان و يا ابقاي آن در حاكميت مصر، تغييري در نظام حقوقي آمد و شد در تنگه ي تيران ايجاد نخواهد كرد.