شناسايي برفخوان‌هاي ايران

داشتن آگاهي‏هاي بهنگام و درخور اعتماد از منابع اصلي پوشش برف كشور مي‏تواند راه‏گشاي بسياري از مشكلات مربوط به مسائل آب در ايران باشد. هدف از پژوهش كنوني شناسايي و بررسي ويژگي‏هاي جغرافيايي برف‏خوان‏هاي ايران است. بدين منظور، داده‏هاي دو سنجنده موديس تررا و موديس آكوا براي بازه زماني 1382ـ1393 به‏صورت روزانه و در تفكيك مكاني 500 × 500 متر از تارنماي سازمان فضايي امريكا دريافت شد. همچنين، مدل رقومي ارتفاع ايران هماهنگ با تفكيك و سيستم تصوير داده‏هاي پوشش برف به‏كار گرفته شد. پيش از به‏كارگيري داده‏ها برخي پردازش‏ها بر روي داده‏هاي روزانه به منظور كاستن از اثر ابرناكي انجام گرفت و درنهايت يك پايگاه نوين بر روي ايران به كمك يك‏كاسه‏سازيِ داده‏هاي سنجنده‏هاي موديس تررا و موديس آكوا ساخته شد. بررسي‏ها نشان داد در ايران به طور كلي سه برف‏خوان بزرگ وجود دارد كه عبارت‏اند از: برف‏خوان البرز؛ برف‏خوان شمال ‏غرب؛ و برف‏خوان زاگرس؛ و بيشينه شمار روزهاي برف‏پوشان در اين سه برف‏خوان به‏ترتيب 153، 132، و 127 روز در سال است. بررسي‏ها نشان داد شرايط ناهمواري نقش برجسته‏اي در پراكنش پوشش در برف‏خوان‏هاي ايران دارد و اينكه ناگزير بيشترين پوشش برف در بلندترين بخش‏هاي كشور وجود دارد تصور درستي نيست.