بررسي مصرف گاز طبيعي در برخي نمايه‌ها و نمودارهاي زيست‌اقليمي در شهر زنجان

در فصل زمستان، به‏ويژه در مناطق سردسير، گاز طبيعي از مهم‏ترين حامل‏هاي انرژي براي تأمين آسايش آب‏وهوايي است. به‏منظور مطالعه آسايش آب‏وهوايي و تأثير آن بر مصرف گاز طبيعي در شهر زنجان از ميانگين درازمدت فراسنج‏هاي آب ‏و هوايي استفاده شد. تقويم آب‏وهوايي با استفاده از نمايه‏هاي به‏كاررفته در مدل ريمن و شرايط آسايش ماهانه به وسيله نمايۀ نوول و نمودار زيست‏اقليمي اولگي مشخص شد و در هريك از آن‏ها ميزان مصرف گاز طبيعي مطالعه و مشخص گرديد كه مرداد و تير گرم‏ترين ماه‏هاي سال در شهر زنجان هستند و در اين زمان كمترين مقدار گاز طبيعي نيز مصرف مي‌شود. بيشترين مقدار مصرف گاز طبيعي در نمايه‏هاي مدل ريمن در تنش سرمايي بسيار شديد رخ داده است. ميزان مصرف گاز طبيعي در اين شهر به‏شدت تابعِ شرايط آب‏وهوايي است و بهترين نمايه در جهت ارائه تقويم آب‏وهوايي در اين شهر با تأكيد بر مصرف گاز طبيعي «نمايۀ دماي مؤثر استاندارد (SET)» تشخيص داده شد. از اين شاخص براي پيش‏بيني ميزان مصرف گاز طبيعي استفاده شد و مشخص گرديد كه به ازاي يك واحد كاهش در شاخص دماي مؤثر استاندارد، مقدار 63100 متر مكعب مصرف گاز طبيعي در شهر زنجان افزايش مي‏يابد.