رابطه كنترل هيجان و نظم جويي هيجان با رضايت زناشويي درزوجين 20- 45 ساله

Relationship between emotional control and marital satisfaction in 20 to 45 years old boy

مقدمه: هدف اين پژوهش بررسي رابطه كنترل هيجاني و نظم جويي هيجان با رضايت زناشويي در زوجين 20-45 ساله بود. روش كار: پژوهش حاضر توصيفي تحليلي از نوع همبستگي بود كه جامعه آماري آن همه زوجين 20-45 ساله شهرستان تربت حيدريه درسال 1396 بودند.از ميان آنان 378 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند.همه آنان پرسشنامه هاي كنترل هيجاني( راجر و نشوور،1987)،نظم جويي هيجان ( گارنفسكي و همكاران،2001 ) و رضايت زناشويي(اوﻟﺴﻮن و ﻫﻤﮑﺎران،1989) را تكميل كردند.داده ها با روش رگرسيون چند گانه با مدل همزمان با كمك نرم افزار spss24 تجزيه و تحليل شدند. نتايج: يافته ها نشان داد كه نظم جويي و كنترل هيجاني توانستند به طور معناداري ودر جهت مثبت تغييرات رضايت زناشويي زوجين را پيش بيني كنند. همچنين ابعاد كنترل هيجاني شامل كنترل پرخاشگري، نشخوار فكري و كنترل خوش خيم و نظم جويي شامل سرزنش خود، نشخوار ذهني، پذيرش، تمركز مجدد بر برنامه ريزي، ديدگاه پذيري و ارزيابي مجدد و فاجعه آميز پنداري توانستند به طور معناداري تغييرات رضايت زناشويي زوجين را پيش بيني كنند (0/05>P). نتيجه گيري: با توجه به اين يافته روانشناسان و مشاوران بايد به ابعاد نظم جويي و كنترل هيجاني توجه كرده و بر اساس آنها برنامه هايي براي افزايش رضايت زناشويي زوجين طراحي و اجرا كنند.

Introduction: The aim of this study was to investigate the relationship between emotional control and emotion regulation with marital satisfaction Methods: The present study was a descriptive-correlational analytical study in which the statistical population was all couples aged 20-45 years in Torbat-e Heydarieh city in 2017. 378 of them were selected by random cluster sampling method. All of them were emotional control questionnaires ( Roger and Nashvor, 1987), complemented the thriller (Garnevsky et al., 2001) and marital satisfaction (Owen and Iran, 1989). Results: The findings showed that emotional regulation and control were able to significantly and positively predict changes in marital satisfaction. Also, the dimensions of emotional control, including aggression control, mental rumination and benign control, and self-regulation, including self-blame, mental rumination, acceptance, reintegration into planning, visibility, and reassessment, and catastrophic perception were able to significantly alter marital satisfaction. Predict (P <0.05). Conclusion: According to this finding, psychologists and counselors should pay attention to the dimensions of discipline and emotional control and plan and implement programs based on them to increase marital satisfaction of couples.