آزمون الگوي كاربردي توسعه پايدار اخلاق حرفه‌اي حسابداري با استفاده از تحليل عاملي تائيدي

اخلاق موضوع مهمي در حسابداري است و براي سازمان‌دهي آن، داشتن الگويي متناسب با شرايط فرهنگي و اسلامي ايران ضروري است. هدف اين مطالعهآزمون و بررسي اهميت اجزاي «الگوي كاربردي توسعه پايدار اخلاق حرفه‌اي حسابداري» است ؛ بنابراين، مطالعه پيش رو از نوع پژوهش‌هاي كمي است. داده‌هاي لازم جهت آزمون الگو از طريق جمع‌آوري پرسشنامه و نمونه‌گيري تصادفي ساده از 217 نفر از فعالان دانشگاهي و حرفه‌اي صورت گرفت و سپس از تحليل عاملي تائيدي مرحله دوم توسط نرم‌افزار Lisrel استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه كليه عوامل الگو شامل سازه‌هاي فردي، اجتماعي، اقتصادي سازماني و زيست‌محيطي داراي برازش مناسب بوده و به ترتيب سازه‌هاي اجتماعي، فردي، اقتصادي سازماني و زيست‌محيطي داراي بيشترين ميزان برازش هستند. همچنين، بررسي بار عاملي سازه فردي نشان داد كه ابتدا مؤلفه «اعتدال و ميانه‌روي» و سپس «عوامل عمومي» قرار دارد. در سازه اجتماعي نيز ترتيب بار عاملي به عوامل «انفرادي»، «مسئوليت اجتماعي» و «تعامل مؤثر» اختصاص دارد. در سنجش سازه اقتصادي سازماني نيز به ترتيب عوامل «تعهد حرفه‌اي و سازماني»، «صفات عمومي»، «رعايت اصول و ضوابط حرفه‌اي»، «درستكاري» و «صلاحيت» داراي بيشترين بار عاملي هستند. افزون بر اين، يافته‌ها نشان مي‌دهند كه علاوه بر سازه اقتصادي سازماني، عوامل ديگري مانند ويژگي‌هاي فردي، اجتماعي و زيست‌محيطي توسعه پايدار در اخلاق حرفه‌اي حسابداري مؤثر بوده كه اين ويژگي‌ها نيز با هم داراي ارتباط‌هاي متقابل تعاملي هستند. به گونه كلي، ويژگي‌هاي اجتماعي مهم‌ترين عامل الگو و به گونه جزئي «پرهيز از سوءاستفاده از اموال و اطلاعات سازمان» كه جزو عامل درستكاري از ويژگي‌هاي اقتصادي سازماني است، داراي بيشترين بار عاملي هستند..