ارزيابي و ارائه الگوي شناسايي خطرحسابرسي مبتني بر ويژگي هاي بنيادين شركت ها

خطر حسابرسي يعني احتمال خطر اين كه حسابرس نسبت به صورت هاي مالي حاوي اشتباه و يا تحريف با اهميت، نظر حرفه اي نامناسب اظهار كند. قضاوت در مورد سطوح خطر و كنترل آن، از جمله وظايف محوري حسابرسي است. هدف اين پژوهش ارائه ي الگوي شناسايي خطر حسابرسي با بهره گيري از ويژگي هاي بنيادين شركت ها است. بدين منظور از معيارهاي انحراف از استانداردهاوقوانين ،ساختاردارايي ها ،ساختارمالي و ساختار حاكميت شركتي جهت ارزيابي ويژگي هاي بنيادين شركت ها بهره برده شد. اين پژوهش با 87 شركت نمونه و در بازه زماني يازده ساله 1396-1386 شامل 957 سال شركت به شيوه توصيفي همبستگي با اجراي الگوي رگرسيون چند متغيره انجام شد. سپس با طرح سوالات بصورت  زوجي و تحليل سلسله مراتبي(AHP) اولويت معيارهاي خطر حسابرسي تعيين وآن گاه با روش تحليل عاملي اكتشافي نسبت به تعيين شاخص هاي اثرگذار زير معيار ساختار دارايي ها وساختار مالي اقدام گرديد. يافته هاي پژوهش حاكي است بين ساختار حاكميت شركتي شامل استقلال هيات مديره با خطر حسابرسي رابطه مثبت و معنا دار، و بين ساختار دارايي­ها شامل ميانگين نسبت هاي موجودي ها و دارايي هاي غير جاري به دارايي ها، بدهي ها و حقوق صاحبان سهام  و همچنين ساختار مالي شامل ميانگين نسبت هاي بدهي ها، بدهي هاي جاري، ماليات پرداختني، سود سهام پرداختني و تسهيلات مالي كوتاه مدت به حقوق صاحبان سهام؛ با خطر حسابرسي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. بنا به يافته هاي پژوهش حاضر، ساختار حاكميت شركتي و صورت هاي مالي براي حسابرسان داراي سودمندي در تصميم، از منظر ارزيابي خطر است.