بررسي اثربخشي ممانتين در همراهي با ريتالين بر شدت علايم بيش فعالي و نقص توجه در كودكان

Evaluation of the Efficacy of Memantine in Combination with Ritalin on the Severity of Hyperactivity and Attention Deficit Symptoms in Children

زمينه و هدف: اختلال بيش‌فعالي و نقص توجه يك اختلال روان‌پزشكي شايع در كودكان است و توجه به داروهايي كه در اين اختلال مورد استفاده قرار مي‌گيرند حائز اهميت است. اين مطالعه اثربخشي ريتالين به تنهايي با ممانتين اضافه شده به ريتالين بر شدت علائم اختلال بيش‌فعالي و نقص توجه در كودكان را بررسي مي‌كند. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني مي‌باشد. تعداد 76 بيمار داراي ملاك‌هاي تشخيصي اختلال بيش‌فعالي و نقص توجه از كودكان 7 تا 12 سال از طريق مصاحبه تشخيصي بر اساس DSM-V در دو گروه كنترل و آزمايش انتخاب شدند. ابتدا هر دو گروه پرسش‌نامه ارزيابي شدت علايم كانرز والدين را تكميل كرده، سپس براي بيماران گروه كنترل ريتالين و براي گروه آزمايش همراه با ريتالين داروي ممانتين براي يك ماه تجويز شد. سپس دو گروه مجدداً پرسش‌نامه را تكميل كرده و از نظر اثربخشي داروها مقايسه شدند. ملاحظات اخلاقي: اين تحقيق در كميته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشكي اراك با كد 139510 تصويب گرديد و در مركز ثبت كارآزمايي باليني با كد IRCT2016080829268N1 به ثبت رسيد. يافته‌ها: در مقايسه دو گروه بعد از مصرف داروها با توجه به مقدار p اين آزمون كه برابر با 324/0 و بيشتر از 05/0 است تفاوت معني‌داري مشاهده نشد، ولي مقياس شدت علايم در هر گروه، قبل و بعد از مصرف داروها تفاوت معني‌داري داشت. نتيجه گيري: علي‌رغم آن‌كه شدت علايم بيش‌فعالي كاهش يافت، تفاوت معني‌داري بين دو گروه مشاهده نشد و ممانتين اضافه شده به ريتالين در مقايسه با ريتالين اثر ويژه‌اي بر روي كاهش شدت علايم نداشت. مي‌توان نتيجه گرفت كه احتمالاً ريتالين اثر بارزي در كاهش علايم داشته است.

Background and Aim: Attention Deficit Hyperactivity Disorder is a common psychiatric disorder in children and paying attention to drugs that were used in this disorders are important. This study compares the efficacy of Ritalin with Memantin that is added to Ritalin on the severity of ADHD and attention deficit disorder in children. Materials and Methods: This study is a clinical trial. All of 76 patients with diagnostic criteria for ADHD had been selected from the group of children that they were 7-12 years old, through diagnostic interviews in control & experimental groups based on DSM-V. At first, both groups filled out the Connors parent questionnaire for assessing the severity of the symptoms. Then, Ritalin was prescribed for the patients in the control group and Memantin was added to Ritalin for the patients in the experimental group for one month. The two groups again completed the questionnaire and the effectiveness of drugs was compared. Ethical Considerations: This study with research ethics code 139510 has been approved by research ethics committee at Arak university of medical sceinces and also has been registered with code IRCT2016080829268N1 at Iranian Registry of Clinical Trials (IRCT). Findings: According to the P-value of this test, there was no significant difference between the two groups after taking the drugs, which is equal to 0.324 and more than 0.05. But in that groups, there was a significant difference in severity of the symptoms between groups before and after taking the drugs. Conclusion: Although the symptoms severity of hyperactivity decreased, there was no significant difference between these two groups. The Memantin added to Ritalin did not have a special effect on reducing the severity of symptoms compared to Ritalin. We can conclude the Ritalin might have had a significant effect on the symptoms reduction.