مقايسه تأثير شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و واقعيت درماني برنگرش والد- فرزند مادران كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم

Comparison of Effectiveness of Mindfulness Based Cognitive Therapy and Reality Therapy in Attitudes of Parents Toward their Children in Mothers of Children with Autism Spectrum Disorders

مقدمه: وجود يك كودك ناتوان در خانواده مشكلات رواني براي اعضاي خانواده خصوصا مادران ايجاد ميكند كه ميتواند بر نگرش والد - كودك و در نهايت بر سلامت روان مادر و كودك تاثيرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر مقايسه تاثير واقعيت درماني و شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي در نگرش والد-فرزند مادران كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم بود. روش كار: پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون –پس آزمون با دوره پيگيري يك ماهه بود. جامعه پژوهش مادران داراي كودك مبتلا به اوتيسم يك مدرسه ابتدايي شهر مشهد سال 1397 بود. با نمونه گيري در دسترس 36نفر از مادران انتخاب و به طور تصادفي در سه گروه جايگزين شدند. آزمودني ها قبل، بعد مداخله و در مرحله پيگيري به پرسش نامه نگرش والد – فرزند پاسخ دادند. گروه اول شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و گروه دوم واقعيت درماني به مدت ده جلسه 90 دقيقه اي دريافت نمودند و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. جهت تحليل آماري از تحليل كوواريانس تك متغيري و آزمون تعقيبي شفه استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد بين تاثير دو درمان تفاوت معنادار (f (99,2) =7/78, p< 0/01) وجود دارد و شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي تاثير بيشتري بر نگرش والد- فرزند دارد (اختلاف ميانگين=61/6 وp< 0/01). نتيجه گيري: براي بهبود نگرش والد- فرزند مادران كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم مي­توان از شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي سود جست.

Introduction: The presence of an impotent child in the family creates psychological problems for other family members, especially mothers, which can affect the attitude of the mother toward her child and ultimately affect the mental health of mother and child. This study aimed to make a comparison between effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy and reality therapy on attitude of mothers toward their autistic children. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental research. Its research plan was in the form of Three - group (two experimental groups and one control group). The statistical population included all mothers with autism children in elementary school in Mashhad in 2018. Using available sampling method, a sample of 36 mothers was selected and randomly assigned to three groups. Individuals in first group received mindfulness- based cognitive therapy and second group received reality therapy in 10 sessions (90 minutes), and those in the control group received no intervention. In pre-test, post- test and at the one-month follow-up, all groups completed the parent’s attitude toward their children questionnaire. The data were analyzed using analysis of covariance and scheffe. Results: The results showed there was a significant difference between effectiveness of the mindfulness – based cognitive therapy compared to reality therapy (f (99,2) =7/78, p< 0/01) and mindfulness – based cognitive therapy had more impact (mean =6/61, p< 0/01). Conclusion: Mindfulness-based cognitive therapy improves attitude of mothers toward their autistic children. Key words: autism, mindfulness based cognitive therapy, reality therapy, Parent - child attitude