بررسي رشد پس از سانحه بر اساس نشانگان افت روحيه و مقابله مذهبي در بيماران مبتلا به سرطان مراجعه‌كننده به مركز تخصصي راديوتراپي و آنكولوژي رضا (ع) مشهد در سال 1397: يك مطالعه توصيفي

A Survey on Posttraumatic Growth on the Basis of Demoralization Syndrome and Religious Coping Among Cancer Patients Referring to Reza Radiotherapy and Oncology Center in Mashhad in 2018: A Descriptive Study

زمينه و هدف: نشانگان افت روحيه سبب فقدان معناي زندگي، احساس نااميدي و شكست مي‌شود و از طرفي درك مقابله مذهبي مي‌تواند بر نحوه ارتباط و ارائه راهبرد‌هاي مذهبي در بيماران مبتلا به سرطان تأثير بگذارد. به‌نظر مي‌رسد رشد پس از سانحه به سازگاري رواني اين بيماران كمك مي‌كند. لذا هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني رشد پس از سانحه براساس نشانگان افت روحيه و مقابله مذهبي در بيماران مبتلا به سرطان بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي، براساس ملاك‌هاي ورود به مطالعه و با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس، 167 بيمار مراجعه‌كننده به مركز راديوتراپي و آنكولوژي رضا (ع) شهرستان مشهد در سال 1397 ابزارهاي پژوهش را تكميل نمودند. داده‌ها به‌وسيله پرسش‌نامه‌‌هاي جمعيت‌ شناختي، رشد پس از سانحه، نشانگان افت روحيه و مقابله مذهبي جمع‌آوري و با استفاده از آزمون آماري ضريب هم‌بستگي Pearson و تحليل رگرسيون خطي چندگانه به روش گام به گام تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: مؤلفه‌هاي ملالت (r= -0.306, p= 0.001)، يأس (r= -0.296, p= 0.001) و شكست ( r= -0.251, p= 0.001) با رشد پس از سانحه رابطه منفي معني‌دار و مقابله مذهبي مثبت (r= 0.215, p= 0.005) با رشد پس از سانحه رابطه مثبت معني‌دار داشتند. هم‌چنين، نتايج رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه در مجموع 21 درصد از واريانس متغير رشد پس از سانحه به‌وسيله متغيرهاي پيش‌بين تبيين شد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به‌دست آمده، به‌نظر مي‌رسد پيش‌گيري از نشانگان افت روحيه و استفاده از راهبردهاي مقابله مذهبي مثبت به ‌عنوان يك روش مؤثر به افزايش رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان كمك نمايد.

Background and Objectives: Demoralization syndrome causes loss of meaning in life, hopelessness, and sense of failure. On the other hand, understanding religious coping can affect the communication and presentation ways of religious strategies in patients with cancer. It seems that the posttraumatic growth contributes to a person's psychological adjustment to cancer. Therefore, the aim of current study was the prediction of posttraumatic growth on the base of demoralization syndrome and religious coping among cancer patients. Materials and Methods: In this descriptive study, based on the criteria for entering the study and by using convenient sampling, 167 patients referred to Reza Radiotherapy and Oncology Center in Mashhad, filled the research materials in 2018. Data were collected by a demographic questionnaire, Posttraumatic Growth Inventory (PTGI), Demoralization Syndrome Scale (DS) and the Brief Religious Coping Questionnaire (RCOPE) and analyzed by Pearson's correlation coefficient and multiple linear regression analysis using the stepwise method. Results: There was a significant negative relationship between components of dysphoria (r= -0.306, p= 0.001), disheartenment (r= -0.296, p= 0.001) and sense of failure (r= -0.251, p= 0.001) and posttraumatic growth and there was a significant positive relationship between positive religious coping (r= 0.215, p= 0.005) and posttraumatic growth. Also, multiple linear regression results showed that totally 21 percent variance of posttraumatic growth was explained by predictive variables. Conclusion: According to the results, it seems that the prevention of demoralization syndrome, and using positive religious coping strategies as effective ways can help to increase posttraumatic growth in cancer patients.