عنوان مقاله :
تاثير ژل پلاكتي اتولوگ در ترميم زخمهاي ليشمانيوز جلدي
عنوان به زبان ديگر :
Determination of the Effect of Autologous Platelet Gel on Cutaneous Leishmaniasis Wounds Healing
پديد آورندگان :
شادمند، عنايت الله دانشگاه علوم پزشكي - دانشكده پزشكي جهرم، جهرم، ايران , صلح جو، كاووس دانشگاه علوم پزشكي - دانشكده پزشكي جهرم، جهرم، ايران , هاشمي طير، اكبر دانشگاه علوم پزشكي - دانشكده پزشكي جهرم، جهرم، ايران
كليدواژه :
ترميم زخم , ليشمانيوز , فاكتورهاي رشد , پلاكت ها
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
ژل پلاكتي غني از فاكتورهاي رشد با ماهيت ترميمي ميباشد و در اكثر جراحيها براي درمان انواع نقائص بافتي استفاده ميشود. در اين مطالعه تاثير ژل پلاكتي اتولوگ در ترميم زخمهاي ليشمانيوز جلدي مورد ارزيابي قرار گرفت.
مواد و روشها
در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 15 بيمار مبتلا به ليشمانيوز جلدي به طور تصادفي وارد مطالعه شدند و به مدت 2 ماه مورد ارزيابي قرار گرفتند. بيماران داراي بيش از يك زخم جلدي بودند كه يكي از زخمها به عنوان كنترل و ديگري را به عنوان مداخله مورد بررسي قرار داديم. گروه كنترل تحت درمان روتين گلوكانتيم قرار گرفته و گروه مداخله علاوه بر درمان معمول، فرآورده ژل پلاكتي را نيز دريافت نمودند. ژل پلاكتي به صورت هفتهاي يك بار و تا حداكثر 7 بار در محل زخم مورد استفاده قرار گرفت. اساس پاسخ به درمان به صورت تشكيل نسج گرانولاسيون قابل مشاهده توسط پزشك معالج و اپيتليزاسيون بود.
يافتهها
استفاده از ژل پلاكتي اتولوگ در زخمهاي گروه مداخله، در 66% موارد با بهبودي كامل و سريعتر زخم همراه بود و 34% زخمها نيز بهبودي نسبي داشتند. در طول 2 ماه ارزيابي، هيچ كدام از زخمهاي گروه كنترل با بهبودي كامل همراه نبود. در گروه مداخله، ميانگين مساحت زخم در هفته اول 160.6 ± 148.9ميليمتر مربع و در هفته هشتم به ميزان86.9 ± 121.6 ميليمترمربع رسيد كه اين تغيير نزولي از نظر آماري معنادار بود (0.001>p).
نتيجه گيري
ژل پلاكتي مي تواند در ترميم زخم و رفع اسكار زخمهاي ناشي از ليشمانيوز جلدي مؤثر باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives
Platelet Gel (PG) is rich in growth factors with healing properties and is used in most surgeries
to treat various types of tissue defects. In this study, the effect of autologous platelet gel (APG)
was evaluated on healing of cutaneous leishmaniasis wounds.
Materials and Methods
This randomized clinical trial was done on 15 patients with cutaneous leishmaniasis; the
follow-up assessment lenghthened for two months. The patients had more than one cutaneous
ulcer with one of the wounds evaluated as the control and the other as the intervention group.
The control group was treated with glucantime routine treatment and the intervention group
received a platelet gel in addition to routine treatment. PG was used once a week and up to 7
times in the wound site. Granulation tissue formation and epithelialization were the tokens of
wound recovery and positive response to treatment.
Results
The use of APG in the intervention group was associated with a complete and faster wound
healing in 66% of the cases and 34% of the wounds had a relative improvement. During the
two months of assessment, none of the wounds of the control group was associated with
complete recovery. In the intervention group, the mean area of the wound was 160.6 ± 148.9
mm2 in the first week and changed to 86.9 ± 121.6 mm2 in the eighth week with descending
change being statistically significant (p < 0.001).
Conclusions
Platelet gel can be effective in wound healing and scar removal in the wounds caused by
cutaneous leishmaniasis.