اثرگذاري سرمايه اجتماعي بر چرخش انگيزه‌ها: رهيافت اقتصاد رفتاري مبتني بر نظريه بازي‌ها

محدوديت عوامل توليد همواره يكي از مباحث مهم در فرايند توليد تلقي مي‌شود. يكي از اين عوامل، نيروي كار است كه در قبال تغيير دريافت دستمزد، ميزان كار متفاوتي نيز ارائه خواهد كرد؛ به‌گونه‌اي كه بر اساس نظريات اقتصاد متعارف، افزايش پاداش پولي منجر به افزايش تلاش نيروي كار خواهد شد. اخيراً با مطرح شدن فعاليت گروهي افراد در سازمان‌ها مبحثي به نام چرخش انگيزه‌ها مطرح شده است؛ بدين معني كه افزايش پاداش پولي افراد، منجر به كاهش تلاش برخي از افراد خواهد شد. از طرفي، توانايي افراد در اقدام جمعي براي شناسايي و حل مشكلات مي‌تواند از ديدگاه سرمايه اجتماعي نيز مورد بررسي قرار گيرد. در اين راستا، سؤال اصلي اين مطالعه، بررسي ميزان تأثيرگذاري سرمايه اجتماعي بر چرخش انگيزه‌ها در قالب يك بازي متوالي است. بنابراين، با فراهم كردن يك محيط آزمايشگاهي و استفاده از 210 بازيكن، يك بازي تيمي سه نفره دو مرحله‌اي طراحي شد. نتايج بيانگر آن است كه بين سطح سرمايه اجتماعي و چرخش انگيزه‌هاي فردي ارتباط معناداري وجود دارد. همچنين افزايش سرمايه اجتماعي موجب كاهش سطح چرخش انگيزه‌ها در بازيكنان سوم مي‌شود.