تحليل آستانه‌اي و طيفي رابطه‌ي ميان بدهي دولت به سيستم بانكي و رشد اقتصادي در ايران

وضعيت نامطلوب رشد اقتصادي و بدهي دولت به نظام بانكي دو چالش مهم براي اقتصاد ايران به شمار مي‌روند. با توجه به اهميت اين متغيرها در اقتصادكلان، بررسي نحوه‌ي ارتباط بين آنها با استفاده از روش‌هاي نوين اقتصادسنجي مي‌تواند دلالت‌هاي مفيدي را براي سياست‌گذاران فراهم كند. از اين‌رو، پژوهش حاضر با به كارگيري رهيافت‌هاي خودرگرسيون برداري آستانه‌اي و علّيت طيفي طي دوره 1395-1353 شواهد جديدي از ارتباط اين دو متغير را آشكار مي‌كند. نتايج نشان مي‌دهند كه بدهي دولت به نظام بانكي اثر دوگانه و غيرخطي بر رشد اقتصادي دارد. به گونه‌اي كه اگر نسبت بدهي به توليد كم‌تر از 18.2% باشد، اثرگذاري مثبتي بر رشد اقتصادي دارد. اما با عبور از مقدار آستانه‌ي برآوردي، اثر مخرب آن بر رشد اقتصادي نمود پيدا مي‌كند. تأثيرپذيري بدهي بانكي از رشد اقتصادي نيز غيرخطي و معكوس است. افزون بر اين، در كوتاه‌مدت و ميان‌مدت رابطه‌ي علّي دو سويه بين اين دو متغير برقرار است. اما، در بلندمدت جريان علّيت از رشد اقتصادي به بدهي بانكي دولت است