مقايسه تاثير تمرينات عمومي و منتخب منطقه كمر- لگني بر درد، كنترل حركت و ميزان فعاليت الكتريكي عضلات سريني و كشنده پهن نيام در افراد داراي نقص كنترل حركت كمر

زمينه: شاخص نسبت فعاليت عضلات سريني به كشنده پهن نيام در توانبخشي بيماري هايي همچون كمردرد يافته با ارزشي محسوب مي شود. هدف تحقيق حاضر مقايسه تاثير تمرينات عمومي و منتخب منطقه كمري- لگني بر درد، كنترل حركت و ميزان فعاليت عضلات سريني و كشنده پهن نيام در افراد داراي نقص كنترل حركت كمر بود. روش كار: 39 آزمودني با ميانگين سن 13/6±4/33 سال مبتلا به كمردرد مزمن غير اختصاصي و داراي اختلال كنترل حركت كمر براي انجام تحقيق فراخوانده شد. قبل و بعد از اجراي دو نوع متفاوت پروتكل تمريني عمومي و منتخب كمري- لگني، سنجش درد، كنترل حركت و ميزان فعاليت عضلاني به ترتيب با استفاده از مقياس بصري درد، آزمونهاي Lumajoki و الكتروميوگرافي سطحي از آزمودني ها بعمل آمد. يافته ها: نتايج نشان داد كه هر دو شيوه تمريني باعث افزايش ميزان فعاليت عضلات سريني شد اما فقط پروتكل منتخب باعث كاهش درد و بهبود كنترل حركت كمر گرديد. گروه تمريني منتخب متشكل از تمرينات گام برداري به طرفين، CLAM، پل زدن به طرفين، اكستنشن ران در حالت چهار دست و پا با زانوهاي باز شده و يا اكستنشن ران در حالت چهار دست و پا با زانوهاي خم شده باعث افزايش بيشتري در شاخص فعاليت عضلات سريني به كشنده پهن نيام شده است كه علت آن افزايش فعاليت عضلات سريني و كاهش فعاليت كشنده پهن نيام بعد از انجام اين تمرينات مي باشد كه اين مورد، يافته باليني بسيار مهمي است. نتيجه گيري: توصيه مي شود در صورتي كه هدف توانبخشي، فعالسازي و تقويت ترجيهي عضلات سريني و كاهش فعال شدگي كشنده پهن نيام باشد، تمرينات ذكر شده بسيار مناسب هستند.