تاثير شش ماه تمرين هوازي بر سطوح پلاسمايي IL1β، TNF-α و حجم مغز زنان 50-65 ساله‌ي مبتلا به سندرم متابوليك

زمينه: افزايش سن، سندرم متابوليك و عوامل التهابي از عوامل موثر در كاهش حجم مغز مي‌باشند. هدف از اين تحقيق بررسي اثرگذاري شش ماه تمرين هوازي با شدت متوسط بر سطوح پلاسمايي IL1β، TNF-α و سطوح مغز زنان 50-65 ساله‌ي مبتلا به سندرم متابوليك مي‌باشد. روش‌ كار: 24 زن مبتلا به سندرم متابوليك به طور داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند. آزمودني ها به طور تصادفي به دو گروه 12 نفري تمرين و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين، در يك برنامه تمريني هوازي شش ماهه كه هر هفته سه جلسه، هرجلسه شامل سه ست تمريني و دو ست استراحت بود شركت كردند. در ابتدا مدت زمان ست تمريني 8 دقيقه بود كه با سپري شدن هر هفته تا هفته دوازدهم، يك دقيقه به مدت زمات ست هاي تمريني افزوده مي شد. تصوير برداري از سطوح مغز و خون‌گيري براي اندازه‌گيري TNF-α و IL1β قبل و شش ماه بعد انجام گرفت. براي تجزيه تحليل داده‌ها از روش آماري تي مستقل و تي جفتي استفاده گرديد. سطح معني‌داري (0.05≥P) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: شش ماه تمرين هوازي موجب كاهش معني‌دار TNF-α و IL1β شد (0.05˂P). سطوح مغز در اثر شش ماه تمرين هوازي تفاوت معني‌داري نكرد (0.05˃P). نتيجه‌ گيري: با توجه به نتايج مذكور اين احتمال وجود دارد كه تعديل زمان و شدت تمرين ورزشي موجب تاثير تمرين بر حجم مغز شود.