تأثير 14 هفته تمرين استقامتي با دو شدت مختلف بر سطح آيريزين سرم، بيان ژن PGC1-α و FNDC5 عضله ي اسكلتي و UCP1 چربي زيرپوستي موش هاي چاق

زمينه: آيريزين مايوكاين جديدي است كه اثرات مفيد ورزش بر متابوليسم انرژي را ميانجي گري مي كند. با اين حال پاسخ آيريزين به شدت هاي مختلف تمرين استقامتي به طور كامل شناخته نشده است.روش كار: در مطالعه­ي تجربي حاضر، 18 سر موش نر ويستار، 12 هفته با غذاي پرچرب و 6 سر با غذاي استاندارد تغذيه شدند. پس از 12 هفته، موش­هاي چاق به­صورت تصادفي به 3 گروه تمرين شدت بالا (34 متر بر دقيقه معادل 85% VO2max)، تمرين شدت متوسط (28 متر بر دقيقه معادل 70% VO2max) و كنترل تقسيم شدند. گروه هاي تمريني 14 هفته، هر هفته 5 روز روي تردميل جوندگان دويدند. سطح آيريزين سرم و تغييرات بيان ژن به­ترتيب به روش الايزا و RT-PCR اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي تي مستقل، تحليل واريانس يك طرفه و ضريب همبستگي پيرسون در سطح 05/0≥P تحليل شدند.يافته ها: در تمرين شدت بالا و شدت متوسط بيان ژن­هاي PGC1-α (001/0=P، 001/0=P)، FNDC5 (013/0=P، 049/0=P) و UCP1 (001/0=P، 001/0=P) به­طور معني­داري بيشتر از گروه كنترل بود. سطح آيريزين سرم تنها پس از تمرين شدت بالا بيشتر از گروه كنترل بود (014/0). ارتباط مثبت معني­داري بين آيريزين سرم و mRNA UCP1 در هر دو گروه تمرين شدت بالا (017/0=P) و شدت متوسط (046/0=P) مشاهده شد. نتيجه گيري: تمرين استقامتي شدت بالا اثر مثبتي بر سطح آيريزين سرم دارد. همچنين بين آيريزين و بيان ژن UCP1 در چربي زيرپوستي ارتباط مثبتي وجود دارد. با اين حال، آيريزين تنها عامل مؤثر بر بيان ژن UCP1 ناشي از ورزش نيست.