ارزشمداري شاخص هاي حسابداري و كيفيت حسابرسي

ارزش مداري كه تأثيرات مشترك مربوط بودن و قابليت اتكا را نشان مي دهد، يكي از موضوعات اساسي تحقيقات حسابداري و بازار سرمايه بوده است. حسابرسي به عنوان مكانيزمي نظارتي و قراردادي براي كاهش هزينه هاي نمايندگي به كار مي رود. اثرگذاري حسابرسي بستگي به توانايي حسابرسان در كشف رفتار فرصت طلبانه مديريت دارد. هدف اين پژوهش حاضر بررسي رابطه بين ارزش مداري شاخص هاي حسابداري و كيفيت حسابرسي در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. از اندازه حسابرس به عنوان شاخصي براي محاسبه كيفيت حسابرسي استفاده شده و سه موسسه اي كه از نظر سهم بازار خود را نسبت به ديگر شركت ها متمايز نموده اند به عنوان حسابرسان با يكفيت بالا در نظر گرفته شده اند. داده هاي 130 شركت، طي سال هاي 1386 تا 1390 در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه آماري مورد بررسي قرار گرفته است و نتايج پژوهش نشان مي دهد كه به طور كلي رابطه معناداري ميان شاخص هاي سود هر سهم، ارزش دفتري و سود تقسميمي هر سهم و كيفيت حسابرسي وجود دارد ولي يكفيت حسابرسي قادر به افزايش ارزش مداري شاخص هاي خلاصه حسابداري نيست. اين نتيجه مي تواند حاكي از عدم توجه سرمايه گذاران به معيار كيفيت حسابرسي در تحليل هايشان باشد.